อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น

การฟัง 1393622 ครั้ง
อริยสัจจากพระโอษฐ์ ภาคต้น play image
รายการ จำนวนคนฟัง ฟัง ดาวน์โหลด
001-ตรัสรู้แล้ว ทรงรำพึงถึงหมู่สัตว์ 18726
002-การพ้นทุกข์โดยไม่รู้อริยสัจนั้น เป็นไปไม่ได้ 11175
003-เพราะไม่รู้อริยสัจ จึงต้องแล่นไปในสังสารวัฏ 9515
004-สัตว์เกิดกลับมาเป็นมนุษย์มีน้อย เพราะไม่รู้อริยสัจ 7889
005-ความมืดบอดของโลก มีตลอดเวลาที่พระตถาคตไม่เกิดขึ้น 7344
006-อริยสัจสี่ เป็นสิ่งที่คงที่ไม่รู้จักเปลี่ยนตัว 7266
007-สุขที่สัตว์โลกควรกลัว และไม่ควรกลัว 7078
008-ความรู้สึกของบุถุชน ไขว้กันอยู่เสมอต่อหลักแห่งอริยสัจ 7187
009-ผู้ติดเหยื่อโลก ชอบฟังเรื่องกาม ไม่ฟังเรื่องสงบ 6796
010-การฟังอริยสัจ เหมาะสำหรับจิตที่ฟอกแล้วเท่านั้น 6924
011-จิตที่ยังไม่ได้ฟอก ยากนักที่จะเห็นนิโรธสัจ 6947
012-สัตว์ผู้ไม่เป็นไทต่อความกำหนัด ย่อมหลงกาม 6525
013-สัตว์โลก รู้จักสุขอันแท้จริง ต่อเมื่อปัญญาเกิด 6477
014-มนุษย์เป็นอันมาก ได้ยึดถือเอาที่พึ่งผิด ๆ 6630
015-ผู้ไม่รู้อริยสัจ ย่อมหลงสร้างเหวแห่งความทุกข์เพื่อตัวเอง อยู่ร่ำไป 6161
016-ผู้รู้อริยสัจ หาหลงสร้างทุกข์ขึ้นเพื่อตัวเองไม่ 6543
017-ทุกข์ประเภทใหญ่ ๆ ก็มีพอแล้วสำหรับสัตว์จะสำนึกตัวมารู้อริยสัจ 6204
018-พอรู้อริยสัจ ทุกข์เหลือน้อยขนาดฝุ่นติดปลายเล็บเทียบกับปฐพี 5914
019-ผู้ไม่รู้อริยสัจ ชื่อว่าตกอยู่ในที่มืด 6058
020-ผู้ไม่รู้อริยสัจ ชื่อว่าตกอยู่ในหลุมเพลิงเป็นนิจ 6467
021-กว่ามนุษย์จะหลุดจากบ่วง (คือรู้อริยสัจ) 6050
022-ยังมีพวกบริโภคกามโดยไม่จมกาม 6256
023-ผู้รู้อริยสัจเป็นหลักอยู่ในใจ ย่อมไม่มีอาการสั่นสะเทือนเพราะถูกยกวาทะ ดุจเสาหิน 4699
024-ผู้ประกอบด้วยอวิชชา คือผู้ไม่มีความรู้สี่อย่าง 4729
025-อย่าคิดเรื่องโลก แต่จงคิดเรื่องอริยสัจ 4889
026-อย่ากล่าวเรื่องทุ่มเถียงแก่งแย่งกัน แต่จงกล่าวเรื่องความพ้นทุกข์ 4555
027-อย่ากล่าวเรื่องไม่มีประโยชน์ แต่จงกล่าวเรื่องความพ้นทุกข์ 4854
028-จงบวชเพื่อรู้ความดับทุกข์ เหมือนเขาทั้งหลายผู้บวชแล้วโดยชอบ 4413
029-ไม่รู้อริยสัจ ก็ยังไม่เป็นสมณพราหมณ์ที่แท้ 4688
030-ถ้ามัวรอให้รู้เรื่องที่ไม่จำเป็นเสียก่อน ก็ตายเปล่า 4589
031-อย่ายึดถือติดแน่นในธรรม แต่จงใช้เพียงเป็นเครื่องมือ 4430
032-เปรียบนักเรียนอริยสัจ ด้วยหนูต่างจำพวกกัน 4316
033-จงสงเคราะห์ผู้อื่น ด้วยการให้รู้อริยสัจ 4282
034-พระพุทธองค์ คือผู้ทรงชี้ให้รู้จักทุกข์ 4609
035-มุมน้อยมุมหนึ่งของความทุกข์ ที่พระองค์ไม่มี 4187
036-ทรงแสวง 4443
037-ทรงพบ 4217
038-เมื่อยังไม่ทรงรู้อริยสัจ ก็ยังไม่ชื่อว่า ได้ตรัสรู้อนุตตรสัมมาสัมโพธิญาณ 4389
039-ถ้าไม่รู้เบญจขันธ์โดยนัยอริยสัจสี่ ก็ยังไม่ทรงปฏิญญาเป็นพระพุทธเจ้า 4328
040-พระพุทธองค์ ทรงพระนามว่า สัมมาสัมพุทธะ ก็เพราะได้ตรัสรู้อริยสัจสี่ 4077
041-ทรงรอบรู้โลก (อริยสัจ) 4633
042-ทรงบันลือสีหนาท ประกาศจตุราริยสัจ 4408
043-ทรงประกาศ อนุตตรธรรมจักร ซึ่งใครๆ ประกาศไม่ได้ 4018
044-สิ่งที่ไม่ทรงนำมาสอน มีมากยิ่งกว่ามากนัก 4225
045-สิ่งที่ทรงนำมาสอน ก็เฉพาะเรื่องความพ้นทุกข์ 3991
046-ทรงพยากรณ์เฉพาะเรื่องอริยสัจสี่ 4010
047-ทรงบัญญัติสัจจะ ไม่เข้าใคร ออกใคร 3864
048-ตรัสถ้อยคำโดยโวหารโลก แต่มิได้ทรงยึดถือ 3856
049-สาวกมาอยู่อาศัยพระองค์ เพราะทรงตอบปัญหาอริยสัจได้ 3720
050-พระพุทธเจ้า ทั้งในอดีต - อนาคต - ปัจจุบัน ล้วนแต่ตรัสรู้อริยสัจสี่ 4014
051-เหตุที่ต้องมีพระพุทธองค์และธรรมวินัยอยู่ในโลก 4143
052-ผู้ช่วยให้รู้อริยสัจ นับเนื่องอยู่ในบุคคลผู้มีอุปการะมาก 3844
053-ทั้งในอดีต อนาคต ปัจจุบัน ล้วนมีการประกาศอริยสัจ ตามเป็นจริง 3629
054-มีบุคคลบวชแล้วรู้อริยสัจ ทั้งในอดีต - อนาคต - ปัจจุบัน 3655
055-ทั้งอดีต-อนาคต-ปัจจุบัน ล้วนแต่มีการรู้อริยสัจ 3671
056-ตรัสว่าจงหลีกเร้น แล้วจักรู้อริยสัจ 3969
057-ตรัสว่าจงเจริญสมาธิ จักรู้อริยสัจตามเป็นจริง 3531
058-จิตเป็นสมาธิแล้ว รู้อริยสัจได้แจ่มใส เหมือนเห็นของในน้ำอันใส 3763
059-เมื่อประพฤติถูกทาง กิริยาที่ไปนิพพาน เบาสบายเหมือนไม้ลอยตามน้ำ 3657
060-การรู้จักอันตคาหิกทิฏฐิ ไม่เกี่ยวกับการรู้อริยสัจ และการประพฤติพรหมจรรย์ 3558
061-สัจจะและหลักพึงปฏิบัติเกี่ยวกับการถึงสัจจะ 3646
062-การรู้อริยสัจเป็นของไม่เหลือวิสัย พระอริยบุคคล จึงมีปริมาณมาก 3442
063-คุณค่าของอริยสัจ อริยสัจสี่เป็นเอกังสิกธรรมที่ทรงแสดง 3155
064-ทำที่สุดทุกข์โดยไม่รู้อริยสัจนั้นเป็นไปไม่ได้ 3596
065-สัตว์ต้องเวียนว่ายเพราะไม่เห็นอริยสัจ 3169
066-การรู้อริยสัจ รีบด่วนกว่าการดับไฟที่กำลังไหม้อยู่บนศีรษะ 3200
067-การรู้อริยสัจควรแลกเอา แม้ด้วยการถูกแทงด้วยหอกวันละ ๓๐๐ ครั้ง ๑๐๐ ปี 3088
068-เมื่อยังไม่รู้อริยสัจ ก็ไม่สามารถลงหลักแห่งความรู้ของตน 3831
069-สัตว์จำพวกวินิบาตกับการเห็นจตุราริยสัจ 3212
070-การรู้อริยสัจทำให้มีตาครบสองตา 3562
071-การสิ้นอาสวะมีได้เพราะการรู้อริยสัจ 3048
072-เหตุที่ทำให้สัจจะเหล่านี้ได้นามว่า “อริยะ” 3234
073-เหตุที่ทำให้สัจจะเหล่านี้ได้นามว่า “อริยะ” (อีกนัยหนึ่ง) 3038
074-อริยสัจสี่สำหรับความเป็นอริยบุคคล 3268
075-อริยสัจจธรรมรวมอยู่ในหมู่ธรรมที่ใครค้านไม่ได้ 3163
076-ประเภทหรือเค้าโครงของอริยสัจ หลักอริยสัจมีอย่างเดียว แต่คำอธิบายมีปริยายมากมาย 3545
077-อริยสัจสี่โดยสังเขป (นัยทั่วไป) 4089
078-อริยสัจสี่โดยสังเขป(อีกนัยหนึ่ง) (ทรงแสดงด้วยปัญจุปาทานขันธ์) 3249
079-อริยสัจสี่โดยสังเขป (อีกนัยหนึ่ง) (ทรงแสดงด้วยอายตนะหก) 3211
080-ทรงวางลำดับแห่งอริยสัจ อย่างตายตัว 3213
081-อริยสัจสี่ในรูปแบบพิเศษ 3077
082-การวางลำดับใหม่ ไม่มีเหตุผลเลย 3068
083-หน้าที่อันเกี่ยวกับอริยสัจ มีสี่ชนิด 2999
084-อริยสัจสี่ มีสามรอบ มีสิบสองอาการ 3380
085-อริยสัจสี่ เนื่องกันจนเห็นแต่อริยสัจเดียวไม่ได้ 3041
086-ไวพจน์ หรือคำแทนชื่อ ของจตุราริยสัจ 3072
087-ไวพจน์ของจตุราริยสัจ (อีกนัยหนึ่ง)(ทรงแสดงด้วยคำว่า อันตะ) 2911
088-ไวพจน์ของจตุราริยสัจ (อีกนัยหนึ่ง)(ทรงแสดงด้วยคำว่า สักกายะ) 3026
089-ไวพจน์ของจตุราริยสัจ (อีกนัยหนึ่ง)(ทรงแสดงด้วยคำว่า โลก) 3032
090-อริยสัจสี่ ที่ทรงแสดงโดยพิสดาร (นัยที่หนึ่ง) 3507
091-อริยสัจสี่ ที่ทรงแสดงโดยพิสดาร (นัยที่สอง) 3366
092-อุทเทศแห่งทุกขอริยสัจ 2972
093-นิทเทศ ๒ ว่าด้วยทุกข์สรุปในปัญจุปาทานักขันธ์ 2649
094-รูปและรูปอาศัย 2762
095-มหาภูต คือ ธาตุสี่ 2732
096-การเกิดขึ้นของธาตุสี่เท่ากับการเกิดขึ้นของทุกข์ 2555
097-ความเพลินในธาตุสี่เท่ากับความเพลินในทุกข์ 2697
098-รสอร่อย - โทษ - อุบายเครื่องพ้นไปของธาตุสี่ 2785
099-ความลับของธาตุสี่ 3166
100-ธาตุสี่ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา 2911
101-ยังยินดีในธาตุสี่อยู่ เพราะไม่รู้จักธาตุสี่ 2799
102-ความหมายของคำว่า “รูป” 3093
103-อุปมาแห่งรูป 3878
104-อัสสาทะของรูป 2831
105-อาทีนพของรูป 3385
106-นิสสรณะของรูป 3235
107-ข้อควรกำหนดเกี่ยวกับ รูป 2699
108-รูปขันธ์โดยนัยแห่งอริยสัจสี่ 2733
109-เวทนาหก 2948
110-ความหมายของคำว่า “เวทนา” 2730
111-อุปมาแห่งเวทนา 2813
112-ความหมายอันแท้จริงของ “บาดาล” 2620
113-ธรรมลักษณะ ๘ ประการแห่งเวทนา 2698
114-หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับ เวทนา 2938
115-วิภาคแห่งเวทนา 2739
116-“ธรรม” (คือเวทนา) เป็นสิ่งที่บัญญัติได้หลายปริยาย (อันเป็นเหตุให้หลงทุ่มเถียงกัน) 2708
117-เวทนามีธรรมดาไม่เที่ยง 2939
118-เวทนามีธรรมดาแปรปรวน 2601
119-เวทนาเป็นทุกข์ เป็นลูกศร เป็นของไม่เที่ยง 2605
120-เวทนาทุกชนิดสรุปลงในความหมายว่า “ทุกข์” 2506
121-เวทนาเป็นทางมาแห่งอนุสัย 2915
122-อัสสาทะชั้นเลิศของเวทนา 2645
123-เวทนาคือทางไปแห่งจิตของสัตว์ 3171
124-การเกิดของเวทนา เท่ากับ การเกิดของทุกข์ 2350
125-อาการเกิดดับแห่งเวทนา 2342
126-ข้อควรกำหนดเกี่ยวกับ เวทนา 2380
127-เวทนาขันธ์ โดยนัยแห่งอริยสัจสี่ 2333
128-ประมวลสิ่งที่ต้องรู้เกี่ยวกับเวทนา 2404
129-สัญญาหก 2812
130-ความหมายของคำว่า “สัญญา” 2628
131-อุปมาแห่งสัญญา 2521
132-หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับ สัญญา 2461
133-สัญญามีธรรมดาแปรปรวน 2405
134-การเกิดของสัญญาเท่ากับการเกิดของทุกข์ 2841
135-ข้อควรกำหนดเกี่ยวกับ สัญญา 2330
136-สัญญาขันธ์โดยนัยแห่งอริยสัจสี่ 2379
137-สังขารหก 2426
138-ความหมายของคำว่า “สังขาร” 2617
139-อุปมาแห่งสังขาร 2850
140-สังขารมีธรรมดาแปรปรวน 2626
141-การเกิดของสังขารเท่ากับการเกิดของทุกข์ 2358
142-ข้อควรกำหนดเกี่ยวกับ สังขาร 2429
143-สังขารขันธ์โดยนัยแห่งอริยสัจสี่ 3165
144-วิญญาณหก 2543
145-ความหมายของคำว่า “วิญญาณ” 2582
146-อุปมาแห่งวิญญาณ 2511
147-วิญญาณมีธรรมดาแปรปรวน 2488
148-วิญญาณเมื่อทำหน้าที่เป็นพืช 2406
149-การเกิดของวิญญาณเท่ากับการเกิดของทุกข์ 2768
150-ข้อควรกำหนดเกี่ยวกับ วิญญาณ 2466
151-วิญญาณขันธ์โดยนัยแห่งอริยสัจสี่ 2388
152-วิภาคแห่งปัญจุปาทานักขันธ์ 2675
153-อุปาทานสี่ 2492
154-รากเง่าแห่งอุปาทานขันธ์ 2518
155-อุปาทานกับอุปาทานขันธ์มิใช่อันเดียวกัน 3429
156-อุปาทานและที่ตั้งแห่งอุปาทาน 3427
157-เบญจขันธ์ได้นามว่าสักกายะและสักกายันตะ 2905
158-ที่ติดของสัตว์ 2466
159-ผู้ติดบ่วง - ผู้หลุดจากบ่วง 2540
160-ความสะดุ้งหวาดเสียวเพราะอุปาทาน 3511
161-ความสะดุ้งหวาดเสียวเพราะอุปาทาน (อีกนัยหนึ่ง) 3876
162-ลัทธิอื่นไม่รู้จักเรื่องอัตตวาทุปาทาน 2457
163-เบญจขันธ์เป็นสิ่งที่ควรรอบรู้ 2577
164-มูลฐานแห่งการบัญญัติเบญจขันธ์ (แต่ละขันธ์) 2244
165-เบญจขันธ์เป็นที่บัญญัติกฎแห่งสังขตะ 2543
166-การถูกตราหน้าเพราะอนุสัยในเบญจขันธ์ 2592
167-การถูกตราหน้าเพราะตายตามเบญจขันธ์ 2333
168-สัญโญชน์และที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ 2312
169-ความลับของเบญจขันธ์ 2475
170-เบญจขันธ์เนื่องด้วยปัจจัยแห่งความเศร้าหมองและบริสุทธิ์ 2825
171-เบญจขันธ์เป็นธรรมฝ่ายที่แตกสลายได้ 2268
172-เบญจขันธ์ไม่เที่ยง 3343
173-เหตุปัจจัยของเบญจขันธ์ก็ไม่เที่ยง 2479
174-เบญจขันธ์เป็นทุกข์ 2335
175-เหตุปัจจัยของเบญจขันธ์ก็เป็นทุกข์ 2608
176-เบญจขันธ์เป็นอนัตตา 2166
177-เหตุปัจจัยของเบญจขันธ์ก็เป็นอนัตตา 2162
178-เบญจขันธ์เป็นภาระที่หนัก 2228
179-เบญจขันธ์เป็นทั้งผู้ฆ่าและผู้ตาย 2222
180-เบญจขันธ์เป็นกองถ่านเถ้ารึง 2240
181-เบญจขันธ์เป็นเครื่องผูกพันสัตว์ 2458
182-เรียกกันว่า “สัตว์” เพราะติดเบญจขันธ์ 2256
183-ไม่รู้จักเบญจขันธ์ชื่อว่ามีอวิชชา 2650
184-เพลินในเบญจขันธ์เท่ากับเพลินในทุกข์ 2149
185-ต้องละฉันทราคะในเบญจขันธ์ 2336
186-หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับทุกข์ 2142
187-ปัญจุปาทานขันธ์ เป็นทุกขอริยสัจ 2223
188-ปัญจุปาทานักขันธ์ เป็นทุกข์ 2236
189-ทรงแสดงลักษณะความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง) 2288
190-ทรงแสดงลักษณะแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง) 2443
191-ความเป็นทุกข์สามลักษณะ 2428
192-ความทุกข์ของเทวดาและมนุษย์ตามธรรมชาติ 2784
193-เป็นทุกข์เพราะติดอยู่ในอายตนะ 2204
194-ทุกข์เพราะยึดถือสิ่งที่ยึดถือไม่ได้ 2303
195-ทุกข์คือกระแสการปรุงแต่งทางจิต (ไม่มีบุคคลผู้ทุกข์) 2254
196-ไม่พ้นทุกข์เพราะมัวเพลินในอายตนะ 2209
197-อายตนะหกเป็นทุกขอริยสัจ 2188
198-กลุ่มอายตนะเป็นของร้อน 2552
199-กลุ่มอายตนะเป็นของมืด 2395
200-พิษลูกศรแห่งความทุกข์ของบุถุชน 2316
201-สุขทุกข์เนื่องจากการมีอยู่แห่งขันธ์ 2313
202-ประพฤติพรหมจรรย์นี้ เพื่อรอบรู้ทุกข์ 2201
203-ทุกข์ชนิดปลายแถว 2627
204-ทุกขอริยสัจเป็นสิ่งที่ควรรอบรู้ 2117
205-อุทเทศแห่งสมุทยอริยสัจ 2376
206-ลักษณาการแห่งตัณหา 2457
207-สักกายสมุทัยไวพจน์แห่งตัณหา 2446
208-เจ้าเหนือหัวของสัตว์โลก 2159
209-สัญโญชน์อย่างเอก 2123
210-เครื่องจูงใจสู่ภพ 2158
211-พืชของภพ 2170
212-เชื้องอกของพืช 2489
213-ที่เกิดแห่งอุปธิ 2688
214-ที่เกิดแห่งอุปาทาน 2186
215-ที่เกิดแห่งอาหาร 2626
216-ตัณหาโดยวิภาคแห่งอารมณ์หกอย่าง 2103
217-ภพโดยวิภาค สามอย่าง 2193
218-ตัณหาโดยวิภาค สามอย่าง 2540
219-ลักษณะแห่งกามตัณหา 2270
220-กามคุณห้าคือบ่วง 2732
221-กามเป็นเครื่องผูก 2308
222-กามเป็นมายา 2550
223-ไม่มีความเย็นในกาม 2073
224-คนกล่าวคำเท็จเพราะกาม 2180
225-อิทธิพลของกาม 2084
226-เข้าไปหาความตายเพราะกาม 2127
227-ความเพลินเป็นแดนเกิดแห่งทุกข์ 2076
228-เพลินอยู่กับอายตนะภายใน เท่ากับ เพลินอยู่ในทุกข์ 2507
229-ความอร่อยกลางกองทุกข์ (ความลวงของกาม) 2176
230-ความอร่อยที่ไม่คุ้มกับความทุกข์ 2168
231-กามเปรียบด้วยท่อนกระดูก 2317
232-กามเปรียบด้วยชิ้นเนื้อคาปาก 2119
233-กามเปรียบด้วยคบเพลิงทวนลม 2323
234-กามเปรียบด้วยหลุมถ่านเพลิง 2157
235-กามเปรียบด้วยของในความฝัน 2248
236-กามเปรียบด้วยของยืม 2096
237-กามเปรียบด้วยผลไม้ 2163
238-รายละเอียดที่ควรศึกษาเกี่ยวกับกาม 2251
239-ไวพจน์ของกาม 2297
240-กามเปรียบด้วยรูรั่วของเรือ 1973
241-ลักษณะแห่งภวตัณหา 2461
242-ปัจจัยแห่งภวตัณหา 2090
243-วิภาคแห่งภวตัณหาร้อยแปด 2212
244-เหตุที่ทำให้ฟังธรรมไม่รู้เรื่อง (เพราะภวตัณหา) 2240
245-ภพแม้ชั่วขณะดีดนิ้วมือก็ยังน่ารังเกียจ 2031
246-การเกิดขึ้นแห่งตัณหา 2310
247-ฐานที่เกิดแห่งตัณหา (สี่อย่าง) 2010
248-ที่ตั้งอาศัยเกิดแห่งตัณหา 2161
249-สิ่งที่ต้องรู้ ต้องละ เพื่อความสิ้นทุกข์ 2291
250-ภาวะเป็นที่รักที่ยินดี เป็น หนามในอริยวินัย 2046
251-การเกิดขึ้นแห่งกองทุกข์ 2251
252-อาการเกิดขึ้นแห่งทุกข์โดยสมบูรณ์ 2167
253-วิภาคแห่งปฏิจจสมุปบาท 2049
254-ปัจจัยแห่งอวิชชา 2138
255-อาการเกิดแห่งความทุกข์ 2020
256-อาการทุกข์เกิดขึ้นจากเบญจขันธ์ 2015
257-อาการที่ทุกข์เกิดขึ้นเพราะยึดถือเบญจขันธ์ 2211
258-อาการเกิดขึ้นแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยผัสสะ) 1953
259-อาการเกิดแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยนันทิ) 2306
260-อาการเกิดแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยฉันทราคะ) 3024
261-อาการเกิดขึ้นแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งภพใหม่) 2238
262-อาการเกิดขึ้นแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยอารมณ์เป็นที่ก้าวลงแห่งนามรูป) 2101
263-อาการเกิดขึ้นแห่งความทุกข์ (ทรงแสดงด้วยอารมณ์เป็นที่ตั้งแห่งนติ) 2459
264-อาการเกิดแห่งความทุกข์โดยสังเขป 2272
265-อาการเกิดขึ้นแห่งโลก 2159
266-ความเกิดขึ้นแห่งอายตนะ นั้นคือความเกิดขึ้นแห่งทุกข์ 2007
267-อาการที่ทุกข์เกิดจากอาหาร 1930
268-อาการที่ทุกข์เกิดขึ้นเพราะตัณหาในอายตนะภายนอก 1950
269-อาการที่ทุกข์เกิดมาจากตัณหา 1895
270-ตัณหาเป็นเชื้อแห่งการเกิด 3017
271-อาสวะทำหน้าที่อย่างเดียวกับตัณหา 2462
272-อาการที่สัตว์เกิดตัณหาและเกิดทุกข์ 1954
273-อาการที่ตัณหา (เครื่องนำไปสู่ภพใหม่) เจริญขึ้น 2034
274-เห็นแก่เหยื่อจึงติดเบ็ด 2389
275-ผู้แบกของหนัก 2323
276-จิตมีตัณหา เรียกว่าอยู่สองคน 2029
277-จิตไม่มีตัณหา เรียกว่าอยู่คนเดียว 1939
278-ทุกข์โทษที่เกิดจากกาม 2240
279-ปกิณณกทุกข์ ที่มีกามตัณหาเป็นมูล 2087
280-ตัณหาเป็นเหตุแห่งความโศก 1822
281-ปัจจัยแห่งทุกข์โดยอเนกปริยาย 2030
282-เพราะมิจฉาทิฏฐิจึงเป็นปลาติดอวน 2246
283-เกิดกิเลสและทุกข์เพราะทิฏฐิบวก - ทิฏฐิลบ 2168
284-สักกายทิฏฐิ มีได้ด้วยอาการอย่างไร 1799
285-สักกายสมุทยคามินีปฏิปทา 1943
286-เหตุให้เกิดอันตคาหิกทิฏฐิสิบ 2336
287-ทิฏฐิให้เกิดเวทนาชนิดที่ล้วนแต่เป็นทุกขสมุทัย 1980
288-ความสำคัญผิดเป็นเหตุให้เกิดนันทิ (อุปาทาน) 1970
289-ตัณหาเจริญเพราะมิจฉาทิฏฐิในปิยรูป - สาตรูป 1935
290-ละราคะโทสะโมหะก่อนละชาติชรามรณะ 2283
291-ทุกแง่มุมที่เกี่ยวกับอกุศลมูล 2259
292-ข้อควรทราบเกี่ยวกับอกุศลมูล (หลายแง่มุม) 2300
293-ไม่อาจละราคะโทสะโมหะ ก็เพราะหลงในสัญโญชนิยธรรม 1944
294-สังโยชน์เจ็ด 1842
295-สังโยชน์สิบ 1943
296-ลักษณะที่เป็นโอรัมภาคิยสังโยชน์ 1829
297-อนุสัยสามคู่กับเวทนาสาม 2214
298-อนุสัยเนื่องอยู่กับเวทนา 2018
299-อนุสัยทั้งสามเกิดได้ แม้เมื่อเสวยทุกขเวทนา 1981
300-รายละเอียดที่ควรศึกษาเกี่ยวกับอาสวะ 2059
301-เหตุให้อาสวะเจริญและไม่เจริญ 1902
302-เหตุให้ไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม 1993
303-บุคคลผู้ถึงซึ่งอวิชชา 1997
304-อวิชชา ของผู้ถึงซึ่งอวิชชา 1866
305-ทุกขสมุทยอริยสัจเป็นสิ่งที่ควรละ 1908
306-อุทเทศแห่งนิโรธอริยสัจ 1763
307-ที่ละไปดับไป แห่งตัณหา 1843
308-ความดับทุกข์มี เพราะความดับแห่งนันทิ 1946
309-ลูกโซ่แห่งความดับทุกข์ 1929
310-พ้นทุกข์เพราะไม่เพลินในธาตุ 2019
311-ความหมายของคำว่า “ความดับ” 1847
312-ความดับของรูปขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 2306
313-ความดับของเวทนาขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 1866
314-ความดับของสัญญาขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 2013
315-ความดับของสังขารขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 1865
316-ความดับของวิญญาณขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 1850
317-ความดับของเบญจขันธ์ คือ ความดับของทุกข์ 1965
318-ดับตัณหา คือปลงภาระหนักลงได้ 2254
319-ละกิเลสตัณหาได้ คือละเบญจขันธ์ได้ 2158
320-ละฉันทราคะแห่งสิ่งใด ก็คือการละซึ่งสิ่งนั้น 1932
321-ความสิ้นตัณหา คือ นิพพาน 2056
322-ที่สุดของพรหมจรรย์ คือนิพพาน 1845
323-ความไม่เพลินในอายตนะ คือความหลุดพ้นจากทุกข์ 2431
324-หลุดพ้นจากทุกข์ เพราะไม่เพลิดเพลินในเบญจขันธ์ 1773
325-ความดับของอายตนะ คือ ความดับของทุกข์ 2053
326-ความรู้ที่ถึงขั้นทำลายตัณหาแห่งกามคุณในอดีต 1833
327-ความปลอดจากกามโยคะ 1859
328-ความปลอดจากภวโยคะ 1814
329-ความปลอดจากทิฏฐิโยคะ 1814
330-ความปลอดจากอวิชชาโยคะ 2090
331-เครื่องกีดขวางการละสัญโญชน์ 1924
332-ประพฤติพรหมจรรย์เพื่อละเพื่อตัดอนุสัยโดยเด็ดขาด 2157
333-เห็นโลกก็เห็นเหมือนเห็นฟองน้ำและพยับแดด 1944
334-เห็นโลกชนิดที่ความตายไม่เห็นเรา 1759
335-การดับทุกข์สิ้นเชิง ไม่เนื่องด้วยอิทธิวิธี 1873
336-ทิฏฐิทัสสนะที่เป็นไปเพื่อทุกขนิโรธ 1819
337-“ที่” ซึ่งนามรูปดับไม่มีเหลือ 2129
338-“ที่” ซึ่งธาตุสี่หยั่งลงไม่ถึง 2307
339-สิ่งที่ไม่ปรุง 2303
340-“สิ่งนั้น” หาพบในกายนี้ 2042
341-อาณาจักรแห่งโลกอุดร 2017
342-เมื่อ “เธอ” ไม่มี 1869
343-สิ่งที่ไม่เต็มขึ้นหรือพร่องลง 1857
344-ตรงกันข้ามไปเสียทุกอย่าง 2125
345-ที่สุดแห่งทุกข์ 2089
346-สิ่งนั้นมีแน่ 2168
347-ธรรมที่ชื่อว่า “นิพพาน” 1877
348-นิพพานธาตุ 2267
349-ลักษณะแห่งนิพพานธาตุสองชนิด 2438
350-อสังขตลักษณะ ๓ อย่าง 1864
351-ความดับเย็นของเวทนามีได้ แม้ในทิฏฐธรรมนี้ 2118
352-นิพพานคือ วิราคธรรม 1847
353-ไวพจน์ของนิพพาน 1800
354-นิพพานอธิวจนะ 2093
355-ยาถ่ายและยาสำรอกความเกิด - แก่ - ตาย 1873
356-ธรรมเป็นเครื่องถอนอัส๎มิมานะในปัจจุบัน 2043
357-สมาธิที่มีผลเป็นความไม่มีอหังการะมมังการะมานานุสัย 2214
358-นิพพานเป็นสุขอย่างยิ่ง 1701
359-นิพพานเห็นได้ยากยิ่ง 2162
360-พอนิพพานธรรมปรากฏก็หมดสงสัย 2278
361-นิพพานเป็นที่มุ่งแสวงของผู้มองเห็นโทษในโลก 1787
362-เพราะมีสิ่งที่ไม่ตาย สิ่งที่ตายจึงมีทางออก 1875
363-ไม่ถึงนิพพาน เพราะพลัดออกนอกทางจนหลงทาง 1688
364-นิพพานของคนตาบอด (มิจฉาทิฏฐิ) 1709
365-ไม่นิพพานเพราะยึดถือธรรมที่ได้บรรลุ 1776
366-การทำรถให้แล่นไปได้ถึงนิพพาน 1675
367-ถ้ายังมีเชื้อก็ยังไม่ปรินิพพาน 1776
368-ถ้าหมดเชื้อก็ปรินิพพาน 1733
369-นิพพานที่เห็นได้เอง 1732
370-นิพพานที่เห็นได้เอง ตามคำของพระอานนท์ 1741
371-หมด “อาหาร” ก็นิพพาน 1800
372-อาสวักขยญาณเป็นเครื่องให้พ้นจากอาสวะ 1773
373-ปริญญาที่แท้จริง 1718
374-วิโมกข์ ๒ ระดับ สมยวิโมกข์ - อสมยวิโมกข์ 1987
375-ธรรมที่สมควรแก่การหลุดพ้นจากทุกข์ 2334
376-นิสฺสารณิยธาตุที่ทำความง่ายให้แก่การละตัณหา 2092
377-ธรรมธาตุต่าง ๆ ที่เป็นผลของสมถวิปัสสนาอันดับสุดท้าย 1778
378-ปุพเพนิวาสานุสสติญาณที่แท้จริง 1881
379-อริยวิโมกข์ คือ อมตธรรม 1984
380-บริษัทเลิศเพราะสนใจโลกุตตระสุญญตา (ทางแห่งนิโรธ) 1710
381-นิพพานเพราะไม่ยึดถือธรรมที่ได้บรรลุ 2098
382-ปรินิพพานในทิฏฐธรรม ด้วยการตัดอกุศลมูล 1848
383-ปรินิพพานเฉพาะตน ผลแห่งการถอนความมั่นหมายในธรรมทั้งปวง 1829
384-หยุดถือมั่น – หยุดหวั่นไหว 2013
385-ความไม่สะดุ้งหวาดเสียว เพราะไม่มีอุปาทาน 2016
386-ความไม่สะดุ้งหวาดเสียวเพราะไม่มีอุปาทาน 2125
387-ลำดับแห่งโลกิยสุข (ซึ่งยังไม่ถึงนิพพาน) 1844
388-อนุปุพพนิโรธ เก้า 1705
389-อนุปุพพวิหารอาพาธ 1635
390-ปัญญาสติกับนามรูปดับเพราะวิญญาณดับ 1713
391-เห็นโลกมีค่าเท่ากับเศษหญ้าเศษไม้ 1654
392-หมดกลม - หยุดหมุน 1601
393-คนดำหรือคนขาว ล้วนมีหวังในนิพพาน 1681
394-วิมุตติไม่มีความต่างกันตามวรรณะของผู้ปฏิบัติ 1706
395-อริยโลกุตตรธรรมสำหรับคนทุกคนทุกวรรณะ 1728
396-ปุถุชน คือ ผู้ยึดถือเต็มที่ 1909
397-พระเสขะ คือ ผู้กำลังจะไม่ยึดถือ 1615
398-ปุถุชน คือ ผู้ที่ยังไม่รู้จักนิพพาน 2087
399-พระเสขะ คือ ผู้ที่กำลังจะรู้จักนิพพาน 1620
400-พระอเสขะ คือ ผู้ที่หมดความยึดถือทุกสิ่ง 1678
401-พระอเสขะ คือ ผู้ที่ไม่ยึดถือแม้ในนิพพาน 3182
402-ไตรสิกขาของพระอเสขะ 1933
403-ธรรมขันธ์ของพระอเสขะ 1714
404-สัมมัตตะสิบของพระอเสขะ 2151
405-องค์แห่งความเป็นพระเสขะและพระอเสขะ 1988
406-นิทเทสแห่งไตรสิกขา เพื่อเปรียบเทียบ 1682
407-นิทเทสแห่งไตรสิกขา (อีกนัยหนึ่ง) 2084
408-เปรียบเทียบพระเสขะ - อเสขะ 1694
409-ความลดหลั่นแห่งพระอริยบุคคลผู้ปฏิบัติอย่างเดียวกัน 1614
410-การรู้เบญจขันธ์ โดยหลักแห่งอริยสัจสี่ 1687
411-การรู้ปัญจุปาทานขันธ์โดยธรรมลักษณะห้า 2070
412-ผู้ละราคะ-โทสะ-โมหะ ระดับโสดาบัน 1732
413-พระโสดาบัน รู้จักปัญจุปาทานักขันธ์ 1688
414-พระโสดาบันเป็นใครกัน 1694
415-หลักเกณฑ์พยากรณ์ภาวะโสดาบันของตนเอง 1702
416-แว่นส่องความเป็นพระโสดาบัน 1658
417-ผู้สมบูรณ์ด้วยทิฏฐิโดยธรรมชาติ (สิ่งที่ผู้สมบูรณ์ด้วยทิฏฐิทำไม่ได้โดยธรรมชาติ) 1647
418-ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ (อภัพพฐานสำหรับผู้ที่ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ) 1896
419-ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ (อภัพพฐานสำหรับผู้ที่ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ) (อีกนัยหนึ่ง) 1711
420-ผู้ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ (อภัพพฐานสำหรับผู้ที่ถึงพร้อมด้วยทิฏฐิ) (อีกนัยหนึ่ง) 1919
421-ผู้สิ้นความสงสัย (พระโสดาบัน) 1747
422-ผู้มีธรรมญาณและอัน๎วยญาณ (พระโสดาบัน) 1659
423-พระโสดาบัน รู้จักอินทรีย์หก 1685
424-พระโสดาบันกับพระอรหันต์ต่างกัน ในการเห็นธรรม 1672
425-พระโสดาบันกับพระอรหันต์ต่างกันในการเห็นธรรม (อีกนัยหนึ่ง) 1714
426-ผู้รวมอยู่ในกลุ่มโสดาบัน ๓ จำพวก 1838
427-ความเป็นพระโสดาบัน ไม่อาจแปรปรวน 1694
428-ความเป็นโสดาบัน ประเสริฐกว่าเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ 1974
429-ผลแห่งความเป็นโสดาบัน 2201
430-พระอริยบุคคลละสังโยชน์ได้ต่างกัน 1657
431-พระอริยบุคคลผู้ต้องใช้สังขารธรรมต่างกัน สี่ประเภท 2059
432-อุปมาการฝึกช้างศึก ด้วยการฝึกตนของอริยสาวก 1712
433-บุคคลที่มีเชื้อเหลือ ๙ จำพวก 1603
434-พระอรหันต์รู้จักปัญจุปาทานขันธ์ชัดแจ้งแล้วหลุดพ้น 1625
435-บุคคลผู้บรรลุอนุปาทาปรินิพพาน 1656
436-พระอรหันต์คือผู้เป็น อเสขะ 1647
437-ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยเจ้า 1940
438-ผู้มีคุณลักษณะพิเศษของพระอรหันต์ 1691
439-พระอรหันต์เลิศกว่าภวัคคพรหม 1554
440-ผู้ข้ามพ้นกามโลก - รูปโลก - อรูปโลก ยังไม่ชื่อว่าข้ามพ้นโลก 2018
441-พระอรหันต์คือผู้เป็นเกพลี 2088
442-ผู้เป็นเกพลีบุคคล ในพุทธศาสนา 1772
443-มีศีลงาม - ธรรมงาม - ปัญญางาม ก็เป็นเกพลี 1601
444-ผู้ละอาสวะนานาแบบ 1623
445-ผู้พ้นพิเศษเพราะความสิ้นตัณหา 1673
446-ผู้อาบแล้วด้วยเครื่องอาบ 1531
447-ผู้ไม่เป็นทั้งฝ่ายรับและฝ่ายค้าน 1542
448-ผู้ถอนรากแห่งความรักและความเกลียดได้แล้ว 2223
449-ผู้ไม่สำคัญมั่นหมายแล้วไม่เกิดนันทิ (อุปาทาน) 1511
450-ผู้ปฏิบัติเปรียบด้วยนักรบผู้เชี่ยวชาญการยิงศร 1664
451-ผู้หลุดพ้นแล้วมีอุปมา ๕ อย่าง 1555
452-ผู้รอดไปได้ไม่ตายกลางทาง 1763
453-ผู้ตายคาประตูนิพพาน 1709
454-ผู้กำลังโน้มเอียงไปสู่นิพพาน 1724
455-ผู้ปฏิบัติเพื่อความดับเย็นเป็นนิพพาน 1869
456-ผู้รู้ความลับของปิยรูป-สาตรูป 1599
457-ผู้มีจิตอันหาขอบเขตมิได้ 1660
458-พระอริยบุคคล มีอันดับเจ็ด 2004
459-ผู้อนิมิตตวิหารี 1727
460-ตทังคนิพพุโต - ผู้ดับเย็นด้วยองค์นั้น ๆ 1556
461-หมดตัวตน ก็หมดเรื่องผูกพัน 1596
462-หมดตัวตน ก็หมดอหังการ 1595
463-สัญญาที่เป็นส่วนประกอบแห่งวิชชา 1848
464-บุคคลผู้ถึงซึ่งวิชชา 1550
465-วิชชาของผู้ถึงซึ่งวิชชา 1507
466-ผู้รับผลของการปฏิบัติเกี่ยวกับธาตุสี่ 1822
467-ผู้ไม่กลืนเบ็ดของมาร 1986
468-ผู้ไม่เข้าไปหาย่อมหลุดพ้น 1582
469-ผู้ลวงมัจจุราชให้หลง 2513
470-วิมุตติต่างกันแต่เป็นผลของการปฏิบัติอย่างเดียวกัน 1596
471-พระอริยบุคคลมีหลายระดับ เพราะอินทรีย์ยิ่งหย่อนกว่ากัน 1575
472-การเป็นพระอริยเจ้าไม่ใช่สิ่งสุดวิสัย 2132
473-กายนครที่ปลอดภัย 1652
474-ผู้ไม่มีหนามยอกตำ 2103
475-ผู้อยู่คนเดียว คือผู้ไม่ข้องติดอยู่ในธรรมทั้งปวง 2031
476-กายของผู้ที่สิ้นตัณหาแล้วก็ยังตั้งอยู่ชั่วขณะ (นิโรธมิใช่ความตาย) 1765
477-พระอรหันต์ตายแล้วสูญหรือ 2042
478-หลักการทดสอบตัวเองว่าเป็นอรหันต์หรือไม่ 1624
479-คำถามที่ใช้ทดสอบความเป็นอรหันต์ (มีหกหมวด) 2123
480-สมณะสี่ประเภท 1992
481-สมณะสี่ประเภท (อีกนัยหนึ่ง) 1457
482-สมณะสี่ประเภท (อีกนัยหนึ่ง) 1542
483-สมณะสี่ประเภท (อีกนัยหนึ่ง) 1401
484-สมณะสี่ประเภท (อีกนัยหนึ่ง) 1467
485-สมณะแห่งลัทธิหนึ่ง ๆ ต่างจากสมณะแห่งลัทธิอื่น 2028
486-ไม่อาจจะกล่าวว่าใครดีกว่าใคร เพราะอาศัยเหตุสักว่าชื่อ 1513
487-ความเหมือนและความแตกต่างระหว่างพระอรหันต์ผู้เลิศทางปัญญากับสัมมาสัมพุทธเจ้า 1547
488-ฝีเท้าไววัดด้วยการรู้อริยสัจ 1485
489-ผู้รู้จักเลือกเอาฝ่ายดับไม่เหลือแห่งภพ 1534
490-ผู้อยู่อย่างคนมีความสุขก็ทำวิราคะให้ปรากฏได้ 1808
491-ระดับต่าง ๆ แห่งบุคคลผู้ถอนตัวขึ้นจากทุกข์ 2119
492-อาการดับแห่งโลก 2002
493-อาการดับแห่งความทุกข์ 1668
494-อาการดับแห่งทุกข์โดยสังเขปที่สุด 1597
495-อาการดับแห่งทุกข์ โดยสังเขป 1881
496-อาการดับแห่งทุกข์โดยสมบูรณ์ 1576
497-อาการดับแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 1) 1539
498-อาการดับแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 2) 1733
499-อาการดับแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 3) 1619
500-อาการดับแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 4) 1662
501-อาการดับแห่งความทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 5) 1687
502-เหตุดับแห่งทุกข์ที่ตรัสไว้โดยอเนกปริยาย 2215
503-ลักษณาการแห่งการรู้อริยสัจและการสิ้นอาสวะจบพรหมจรรย์ 1972
504-ลักษณะของความดับแห่งทุกข์ 1724
505-ลักษณะของความดับแห่งทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 1) 1613
506-ลักษณะของความดับแห่งทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 2) 1599
507-ลักษณะของความดับแห่งทุกข์ (อีกปริยายหนึ่ง 3) 1954
508-อาการแห่งบุคคลผู้หลุดพ้น 1791
509-อาการดับแห่งตัณหาในนามแห่งนันทิ 1785
510-สักกายนิโรธ 1546
511-อาการแห่งการละอวิชชา โดยย่อ 1631
512-กระแสการปรุงแต่งแห่งการเกิดวิมุตติญาณทัสสนะ 2008
513-การปรินิพพานในทิฏฐธรรม 1915
514-การปรินิพพานในทิฏฐธรรม (อีกปริยายหนึ่ง) 1 1529
515-การปรินิพพานในทิฏฐธรรม (อีกปริยายหนึ่ง) 2 1625
516-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี 1761
517-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี (อีกนัยหนึ่ง) 1 1535
518-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี (อีกนัยหนึ่ง) 2 1469
519-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี (อีกนัยหนึ่ง) 3 1510
520-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี (อีกนัยหนึ่ง) 4 2004
521-ลักษณะแห่งจิตที่หลุดพ้นด้วยดี (อีกนัยหนึ่ง) 5 1491
522-ลำดับการหลุดพ้นโดยละเอียดเมื่อเห็นอนัตตา 2029
523-ทางให้ถึงความหลุดพ้นห้าทาง 1533
524-รู้จักอุปาทาน ต่อเมื่อหมดอุปาทาน 2115
525-อาสวะสิ้นไปเพราะการกำจัดสมารัมภะและอวิชชา 1522
526-พอรู้เรื่องการร้อยรัด ก็สามารถทำที่สุดทุกข์ 1541
527-ลักษณะแห่งการถึงที่สุดทุกข์ 1531
528-ลำดับแห่งการดับของสังขาร (อนุปุพพสังขารนิโรธ) 1986
529-จิตหยั่งลงสู่อมตะเมื่อประกอบด้วยสัญญาอันเหมาะสม 1689
530-บรรลุอรหันต์โดยละมัญญนะหกชนิด 1539
531-ขั้นตอนอันจำกัดแห่งปัจจัยของการละกาม - รูป - อรูปราคะ 1929
532-ละราคะโทสะโมหะได้ เพราะไม่หลงในสัญโญชนิยธรรม 1664
533-ภาวะแห่งความสิ้นตัวตนและสิ้นโลก 1656
534-สิ้นกิเลสก็แล้วกัน ไม่ต้องรู้ว่าสิ้นไปเท่าไร 2526
535-เมื่อสังโยชน์เหมือนเครื่องหวายสิ้นอายุ 1747
536-ฟองไข่ออกเป็นตัว มิใช่โดยเจตนาของแม่ไก่ (เหมือนอาสวะสิ้นเอง เมื่อปฏิบัติชอบ) 1477
537-ผลสูงต่ำแห่งการปฏิบัติ ตามที่อาจทำให้เกิดขึ้น 1661
538-อานิสงส์ตามลำดับการเกิดแห่งธรรมโดยไม่ต้องเจตนา 1574
539-สัญญาในอุปาทานระงับไป เมื่ออารมณ์แห่งสัญญานั้นเป็นวิภูตะ 2307
540-อนุสัยทั้งสามไม่เกิดแก่อริยสาวก แม้เมื่อเสวยทุกขเวทนา 1497
541-การไม่เกิดอนุสัยสามเมื่อเสวยเวทนาสาม แล้วดับเย็น 1558
542-อาการที่ตัณหาไม่นำไปสู่ภพใหม่ ให้เกิดผลพิเศษอีกนานาประการ 1548
543-การออกไปเสียได้จากทางเดินแห่งจิตของสัตว์บุถุชน 1571
544-การละความผูกพันในความสุขทุกชั้น 1988
545-การละทิฏฐิด้วยอนุปัสสนาญาณในอารมณ์ของทิฏฐินั้น ๆ 1591
546-อนุสัยเจ็ดสลาย เมื่อขาดความยึดมั่นในอารมณ์แห่งปปัญจสัญญา 1773
547-ลำดับปัจจัยแห่งการกระทำให้แจ้งซึ่งนิพพาน 1529
548-วิธีการบ่มวิมุตติให้ถึงที่สุด 1598
549-สติปัฏฐานบริบูรณ์เพราะอานาปานสติบริบูรณ์ 1687
550-โพชฌงค์บริบูรณ์เพราะสติปัฏฐานบริบูรณ์ 1559
551-วิชชา-วิมุตติบริบูรณ์เพราะโพชฌงค์บริบูรณ์ 1574
552-นิโรธอริยสัจ (อีกนัยหนึ่ง) 1758
553-นิโรธอริยสัจเป็นสิ่งที่ควรทำให้แจ้ง 3311