วัดนาป่าพง

ปฏิจจสมุปบาท จากพระโอษฐ์ อ่านโดย ภิกขุเอเอ อธิจิตฺโต

การฟัง 631268 ครั้ง

รายการ	จำนวนคนฟัง	ฟัง	ดาวน์โหลด
001-การทรงพิจารณาปฏิจจสมุปบาท หลังการตรัสรู้	21490
002-สิ่งที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท	12814
003-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือเห็นพระพุทธองค์	10545
004-ปฏิจจสมุปบาท คืออริยญายธรรม	9792
005-คนเราจิตยุ่ง เพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	9125
006-ปฏิจจสมุปบาท เป็นชื่อแห่งทางสายกลาง	9046
007-ทรงแนะนำอย่างยิ่ง ให้ศึกษาเรื่องปฏิจจสมุปบาท	9498
008-คนเราไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม เพราะไม่สามารถตัดกระแสแห่งปฏิจจสมุปบาท	9917
009-ความหมายของปฏิจจสมุปบาท แต่ละอาการ	9330
010-ปฏิจจสมุปบาทแต่ละอาการ	8101
011-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างวิธีถามตอบ	7700
012-ปัจจยาการแม้เพียงอาการเดียว ก็ยังตรัสเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท	7413
013-แม้แสดงเพียงผัสสะให้เกิดเวทนา ก็ยังเรียกว่าปฏิจจสมุปบาท	6350
014-ทรงเปรียบปฏิจจสมุปบาทด้วยการขึ้นลง ของน้ำทะเล	6368
015-การเห็นปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าการเห็นธรรม	5686
016-ปฏิจจสมุปบาทคือกฎแห่งธรรมฐิติ- ธรรมนิยาม	6458
017-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกและดูลึก	5215
018-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกซึ้ง เท่ากับเรื่องนิพพาน	6291
019-นรกเพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทร้อนยิ่งกว่านรกไหนหมด	5315
020-ผู้แสดงธรรมโดยหลักปฏิจจสมุปบาทเท่านั้น จึงชื่อว่า เป็นธรรมกถึก	4963
021-ปฏิจจสมุปบาท ทำให้อยู่เหนือความมี และความไม่มีของสิ่งทั้งปวง	5082
022-ไม่มีผู้นั้น หรือผู้อื่น ในปฏิจจสมุปบาท	4954
023-กายนี้ไม่ใช่ของใคร เป็นเพียงกระแสปฏิจจสมุปบาท	5241
024-ปฏิจจสมุปบาทเป็นธรรมที่ทรงแสดง เพื่อไม่ให้รู้สึกว่ามีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา	5031
025-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า “ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อสุขและทุกข์”	4732
026-การรู้ปฏิจจสมุปบาท เป็นหลักการพยากรณ์อรหัตตผล	4535
027-เรื่องปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องอริยสัจ	5186
028-ปฏิจจสมุปบาททุกอาการมีลักษณะแห่งความเป็นอริยสัจสี่	4451
029-ปฏิจจสมุปบาท ซึ่งแสดงการก่อขึ้นแห่งทุกข์	4075
030-ปฏิจจสมุปบาทซึ่งแสดงการดับลงแห่งทุกข์	4054
031-อริยสัจในรูปแห่งปฏิจจสมุปบาทมีในขณะแห่งเวทนา	3969
032-อาการที่ยุ่งยากที่สุดของปฏิจจสมุปบาทคืออาการของตัณหา	4041
033-ความเหนียวแน่นของสัสสตทิฏฐิ ปิดบังการเห็นอริยสัจสี่	3906
034-นัตถิกทิฏฐิปิดบังการเห็นอริยสัจสี่	3661
035-ปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในบรรดาเรื่องที่ใครคัดค้านไม่ได้	3886
036-ปฏิจจสมุปบาทมีเมื่อมีการกระทบทางอายตนะ	3735
037-ปฏิจจสมุปบาทดับได้กลางสาย	3541
038-นันทิเกิดเมื่อใด ก็มีปฏิจจสมุปบาทเมื่อนั้น	3564
039-นันทิดับเมื่อใด ปฏิจจสมุปบาทดับเมื่อนั้น	3413
040-ในภาษาปฏิจจสมุปบาท กรรมให้ผล ในอัตตภาพที่กระทำกรรม	3436
041-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือฉลาดในเรื่องกรรม	3396
042-นามรูปหยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ	3434
043-นามรูปไม่หยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ	3260
044-ปฏิจจสมุปบาท ที่ตรัสระคนกับปัญจุปาทานขันธ์	3610
045-ปฏิจจสมุปบาทจะมีได้แก่ทารก เฉพาะที่โตขึ้นถึงขนาดรู้สึกยึดถือในเวทนา	3411
046-ปัจจยาการแห่งเวทนา โดยละเอียด	3319
047-อายตนะ คือ จุดตั้งต้นของปฏิจจสมุปบาท	3281
048-การเกิดขึ้นแห่งไตรทวารขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นแห่งอวิชชาของปฏิจจสมุปบาท	3191
049-อวิชชาสัมผัส คือต้นเหตุอันแท้จริงของปฏิจจสมุปบาท	3472
050-นามรูปก้าวลง เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3372
051-ตัณหาเกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3176
052-ภพใหม่เกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3044
053-การหยั่งลงแห่งวิญญาณเกิดมีขึ้น เมื่อเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ	3077
054-การหยั่งลงแห่งวิญญาณไม่มี เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ	3011
055-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่เกิดขึ้นในใจคน ทุกคราวไป	2904
056-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่ดับลงในใจคน ทุกคราวไป	2941
057-ทรงแสดงอัตตวาทุปาทานในลักษณะแห่งปฏิจจสมุปบาท	3043
058-เวทนาในปฏิจจสมุปบาท ให้เกิดอนุสัยสาม	2863
059-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการเกิดสังขาร ๔ ประเภท	2672
060-การดับตัณหาเสียได้ก่อนแต่จะเกิดอุปาทาน	2873
061-การสิ้นกรรม ตามแบบของปฏิจจสมุปบาท	2761
062-อายตนะยังไม่ทำหน้าที่ ปัญจุปาทานขันธ์ ก็ยังไม่เกิด	2987
063-ปัญจุปาทานขันธ์เพิ่งจะมี เมื่อเกิดเวทนาในปฏิจจสมุปบาท	2526
064-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท	2503
065-ทุกข์เกิดเพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ	2472
066-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ	2470
067-แดนเกิดดับแห่งทุกข์ โรค ชรา มรณะ	2844
068-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งปฏิจจสมุปบาท	2650
069-ปฏิจจสมุปบาท (นิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างเข้าใจง่ายที่สุด	2523
070-ทุกข์ดับ เพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ	2448
071-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ	2286
072-ตรัสว่า เรื่องปฏิจจสมุปบาท เป็นเบื้องต้น แห่งพรหมจรรย์	2309
073-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องเที่ยวแสวงหาครู	2257
074-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องทำการศึกษา	2231
075-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญโยคะ	2290
076-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบฉันทะ	2274
077-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอุสโสฬหี	2358
078-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอัปปฏิวานี	2346
079-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบความเพียรแผดเผากิเลส	2291
080-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบวิริยะ	2325
081-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบการกระทำอันติดต่อ	2120
082-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสติ	2276
083-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสัมปชัญญะ	2286
084-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญความไม่ประมาท	2055
085-ทรงมุ่งหมายให้ปฏิจจสมุปบาทเป็นเรื่องการปฏิบัติ	2133
086-การหลีกเร้นทำให้ง่ายแก่การรู้ปฏิจจสมุปบาท	2172
087-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก็คือการเดินตามอริยอัฏฐังคิกมรรค	2059
088-ปฏิบัติเพื่อการดับปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม	2044
089-การดับทุกข์มีได้ด้วยการคบสัปปบุรุษ	2022
090-ผัสสะ คือนิทานสัมภวะส่วนมากของนิพเพธิกธรรม	2161
091-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการกำจัดอุปสรรคขณะเจริญสติปัฏฐาน	2170
092-ปฏิจจสมุปบาท เพื่อสามัญญผลในปัจจุบัน	2098
094-ปฏิจจสมุปบาท เป็นสิ่งที่ต้องเห็นด้วยยถาภูตสัมมัปปัญญา	2466
095-แม้การทำความเพียรในที่สงัด ก็ยังต้องปรารภขันธ์ห้า ตามวิธีการของปฏิจจสมุปบาท	2063
096-แม้สุขทุกข์ในภายใน ก็เกิดขึ้นเพราะปรารภขันธ์ห้า	2129
097-ต้นเงื่อนของปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นธรรมทั้งปวงว่าไม่ควรยึดมั่น	2194
098-ต้นเงื่อน แห่งปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นอนิจจัง	2306
099-อาการแห่งอนิจจัง โดยละเอียด	2171
100-เคล็ดลับในการปิดกั้นทางเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท	2297
101-การพิจารณาปัจจัยในภายใน คือการพิจารณาปฏิจจสมุปบาท	2123
102-ธรรมปฏิบัติในรูปของปฏิจจสมุปบาท แห่งการละองค์สามตามลำดับ	2233
103-วิธีปฏิบัติต่ออาหารสี่ในลักษณะที่เป็นปฏิจจสมุปบาท	2201
104-การพิจารณาสภาวธรรม ตามวิธีปฏิจจสมุปบาทกระทั่งวาระสุดท้าย	2115
105-อนุสัยไม่อาจจะเกิด เมื่อรู้เท่าทันเวทนา ในปฏิจจสมุปบาท	2046
106-ปฏิจจสมุปบาทสลายตัว เมื่อรู้แจ้งธรรมห้า อันเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน	2087
107-ญาณวัตถุ ๔๔ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน	1999
108-ญาณวัตถุ ๗๗ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน	1931
109-การรู้ปฏิจจสมุปบาท ไม่เกี่ยวกับการบรรลุอภิญญาเลยก็ได้	1943
110-ปฏิจจสมุปบาทรอบสุดท้ายของคนเรา	2028
111-จิตสัตว์ยุ่งเป็นปม เพราะไม่เห็นแจ้งปฏิจจสมุปบาท	2236
112-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจสี่ ไม่สามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม	2024
113-สำหรับผู้ที่ไม่สามารถเข้าใจปฏิจจสมุปบาท ยึดถือกายเป็นตัวตน	1872
114-ทิฏฐิและการหยั่งลงแห่งทิฏฐิ เนื่องมาจากการยึดซึ่งขันธ์ทั้งห้า	2405
115-ไม่ควบคุมรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาทจึงเกิดทุกข์	1868
116-คนพาลกับบัณฑิตต่างกันโดยหลักปฏิจจสมุปบาท	2109
117-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทโดยนัยสี่	2012
118-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชรามรณะโดยนัยสี่	1758
119-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชาติโดยนัยสี่	1884
120-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ภพโดยนัยสี่	2068
121-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้อุปาทานโดยนัยสี่	1866
122-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ตัณหาโดยนัยสี่	1971
123-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้เวทนาโดยนัยสี่	1994
124-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ผัสสะโดยนัยสี่	2078
125-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สฬายตนะโดยนัยสี่	1914
126-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้นามรูปโดยนัยสี่	1938
127-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ วิญญาณโดยนัยสี่	1988
128-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สังขารโดยนัยสี่	1871
129-การคุ้มครองผัสสายตนะ ๖	1923
130-ปฏิจจสมุปบาทอาการหนึ่ง (นันทิให้เกิดทุกข์) ถ้าเห็นแล้วทำให้หยุดความมั่นหมาย	2160
131-พอรู้ปฏิจจสมุปบาท ก็หายตาบอดอย่างกระทันหัน	1816
132-เพราะรู้ปฏิจจสมุปบาท จึงหมดความสงสัยเรื่องตัวตนทั้ง ๓ กาล	1749
133-การรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท ทำให้หมดปัญหาเกี่ยวกับขันธ์ในอดีตและอนาคต	1825
134-ผลอานิสงส์ พิเศษ ๘ ประการ ของการเห็นปฏิจจสมุปบาท	1987
135-ผู้รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจทั้งสี่ ย่อมสามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม	1943
136-อานิสงส์ ของการถึงพร้อมด้วยทัสสนทิฏฐิ	2180
137-ผู้เสร็จกิจในปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าผู้บรรลุนิพพาน ในปัจจุบัน	2024
138-อานิสงส์สูงสุด ของการพิจารณาปฏิจจสมุปบาทอย่างถูกวิธี	2031
139-อุปะปริกขีในปฏิจจสมุปบาท เป็นอุดมบุรุษ	1920
140-ภัยทั้งหลายใดๆก็ตาม ย่อมไม่เกิดจากบัณฑิต	1796
141-ทรงเดินตามรอย แห่งพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ	2155
142-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก่อนการตรัสรู้	1859
143-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ของพระพุทธเจ้าในอดีต ๖ พระองค์	1791
144-ทรงบันลือสีหนาท เพราะทรงรู้ปัจจัยแห่งความเกิดและความดับ	1840
145-ทรงพยากรณ์แต่อริยญายธรรมเท่านั้น	1722
146-ทรงชักชวนวิงวอนเหลือประมาณ ในความเพียรเพื่อกิจเกี่ยวกับปฏิจจสมุปบาท	1778
147-ทรงแสดงธรรมเนื่องด้วยปฏิจจสมุปบาท มีความงามเบื้องต้น - ท่ามกลาง - เบื้องปลาย	1876
148-ศาสดาและสาวก ย่อมมีการกล่าวตรงกันในเรื่องปฏิจจสมุปบาท	1953
149-ทรงกำชับสาวกให้เล่าเรียนปฏิจจสมุปบาท	1723
150-ไม่รู้เรื่องรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาท ก็ยังไม่ใช่สาวกในศาสนานี้	1906
151-อริยสาวก ย่อมรู้ปฏิจจสมุปบาท โดยไม่ต้องเชื่อผู้อื่น	1757
152-อริยญายธรรมคือการรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท	1755
153-การสนทนาของพระมหาสาวก (เรื่องปฏิจจสมุปบาท)	1787
154-เวทนาของปุถุชน ต่างจากของอริยสาวก	1833
155-อริยสาวกรู้ความเกิดและความดับของโลกอย่างไม่มีที่สงสัย	2080
156-พระโสดาบัน คือผู้เห็นชัดปฏิจจสมุปบาท โดยวิธีแห่งอริยสัจสี่	1844
157-โสตาปัตติยังคะขึ้นอยู่กับการรู้ปฏิจจสมุปบาทของอริยสาวก	1705
158-สามัญญผลในพุทธศาสนา เทียบกันไม่ได้ กับในลัทธิอื่น	1786
159-ปฏิจจสมุปบาท ที่ซ้อนอยู่ในปฏิจจสมุปบาท	1786
160-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสโดยพระพุทธเจ้าวิปัสสี	2041
161-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสเหมือนแบบของพระพุทธเจ้าวิปัสสี	1834
162-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตั้งต้นด้วย อารัมมณเจตน-ปกัปปน-อนุสยะ	1728
163-ปฏิจจสมุปบาท (สมุทยวาร) ที่ตรัสอย่างย่อที่สุด	1790
164-ปฏิจจสมุปบาท (ทั้งสมุทยะและนิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างสั้นที่สุด	1786
165-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่	1643
166-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่ เพื่อภูตสัตว์ และ สัมภเวสีสัตว์	1809
167-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อภัททกาลกิริยา (ตายชั่ว)	1858
168-ปฏิจจสมุปบาท แห่งทุพพลภาวะ ของมนุษย์	1946
169-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง มิคสัญญีสัตถันตรกัปป์	1891
170-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอารัมมณลาภนานัตตะ	1706
171-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติผิดโดยไตรทวาร	1884
172-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติชอบโดยไตรทวาร	1704
173-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การรบราฆ่าฟันกัน	1829
175-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่อย่างมี “เพื่อนสอง”	1857
176-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการอยู่อย่าง “คนเดียว”	1874
177-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่ด้วยความประมาท	1870
178-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปปัญจสัญญาสังขาสมุทาจรณะ	1880
179-ปฏิจจสมุปบาทแห่งปปัญจสัญญา อันทำความเนิ่นช้า แก่การละอนุสัย	2476
180-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับปปัญจสัญญาสังขาร	1964
181-ปฏิจจสมุปบาท ที่ยิ่งกว่าปฏิจจสมุปบาท	1752
182-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของอวิชชา	1963
183-ปฏิจจสมุปบาท แห่งอาหารของภวตัณหา	1859
184-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของวิชชาและวิมุตติ	1770
185-ปฏิจจสมุปบาทแห่งวิชชาและวิมุตติ	1837
186-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปฏิสรณาการ	1792
187-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สัจจานุโพธ และผลถัดไป	1633
188-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการอยู่ด้วยความประมาทของอริยสาวก	1856
189-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการขาดที่อิงอาศัยสำหรับวิมุตติญาณทัสสนะ	1842
190-ปฏิจจสมุปบาทเพื่อความสมบูรณ์แห่งอรหัตตผล	1702
191-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง บรมสัจจะ	1704
192-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สุวิมุตตจิต	1767
193-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การปรินิพพานเฉพาะตน	1816
194-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับอุปาทานสี่	1724
195-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ความสิ้นสุดของโลก	2157
196-สัมมาทิฏฐิ คือ ทิฏฐิที่ปราศจากอัตถิตาและนัตถิตา	1945
197-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า“ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อทุกข์”	1991
198-แม้ทุกข์ในลัทธิทั้งหลายอื่น ก็มีผัสสะเป็นจุดตั้งต้น	1835
199-พวกกัมมวาทีทุกพวก กับหลักปฏิจจสมุปบาท	1899
200-เงื่อนงำที่อาจนำไปสู่สัสสตทิฏฐิหรืออุจเฉททิฏฐิ ในอาการหนึ่ง ๆ ของปฏิจจสมุปบาท	1917
201-โลกายตะ ๔ ชนิด ที่ทรงปฏิเสธ	1872
202-ทิฏฐิชั้นหัวหน้า ๑๘ อย่าง ล้วนแต่ปรารภธรรมที่เป็นฐานะ ๖ อย่าง	1920
203-ทิฏฐิ ๒๖ อย่าง ล้วนแต่ปรารภขันธ์ห้า	1870
204-อันตคาหิกทิฏฐิ สิบ ๒,๒๐๐ นัย ล้วนแต่เป็นไปในขันธ์ห้า ล้วนแต่ปิดบังการเห็นปฏิจจสมุปบาท	1764
205-ผัสสะ คือปัจจัยแห่งทิฏฐิ ๖๒	1661
206-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นเพียงความรู้สึกผิด ๆ ของผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	1798
207-ผัสสะ (แห่งปฏิจจสมุปบาท) คือที่มาของทิฏฐิ ๖๒	1805
208-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นผลของการไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	1794
209-ถ้ารู้ปฏิจจสมุปบาท ก็จะไม่เกิดทิฏฐิอย่างพวกตาบอดคลำช้าง	1685
210-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างประหลาด	1839
211-ธาตุ ๓ อย่าง เป็นที่ตั้งแห่งความเป็นไปได้ของปฏิจจสมุปบาท	1863
212-ปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องความไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา	1865
213-ที่สุดแห่งปฏิจจสมุปบาท คือที่สุดแห่งภพ	1902
214-ธรรมไหลไปสู่ธรรม โดยไม่ต้องมีใครเจตนา	2147
215-แม้พระพุทธองค์ก็ทรงสาธยายปฏิจจสมุปบาท	4619
216-เรื่องปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในเรื่องที่พุทธบริษัทควรทำสังคีติ	2248