001-ธรรมที่เป็นส่วนแห่งวิชชา |
8901 |
|
|
002-เจริญสมถะและวิปัสสนา ย่อมแทงตลอดซึ่งธาตุเป็นอเนก |
8143 |
|
|
003-สมถะและวิปัสสนา ต้องเป็นธรรมที่เคียงคู่กันไป |
6490 |
|
|
004-ธรรมที่ควรกำหนดรู้. ควรละ. ควรทำให้เจริญ. ควรทำให้แจ้ง(นัยที่1) |
5967 |
|
|
005-ธรรมที่ควรกำหนดรู้. ควรละ. ควรทำให้เจริญ. ควรทำให้แจ้ง(นัยที่2) |
6373 |
|
|
006-เพราะไม่รู้อริยสัจ จึงต้องท่องเที่ยวไปในสังสารวัฏ |
4597 |
|
|
007-เจริญสมาธิแล้ว จักรู้ได้ตามเป็นจริง (นัยที่1) |
4640 |
|
|
008-เจริญสมาธิแล้ว จักรู้ได้ตามเป็นจริง (นัยที่2) |
4600 |
|
|
009-เจริญสมาธิแล้ว จักรู้ได้ตามเป็นจริง (นัยที่3) |
4718 |
|
|
010-เจริญสมาธิ ได้ชื่อว่ากำลังโน้มเอียงไปสู่นิพพาน |
4671 |
|
|
011-เจริญสมาธิ ได้ความอยู่เป็นสุขในปัจจุบัน |
4487 |
|
|
012-อานิสงส์ของการหลีกเร้น (นัยที่1) |
4710 |
|
|
013-อานิสงส์ของการหลีกเร้น (นัยที่2) |
4642 |
|
|
014-ตถาคตตรัสให้ พึ่งตน พี่งธรรม |
4476 |
|
|
015-การแสวงหา 2 แบบ |
4334 |
|
|
016-โอกาสในการเกิดเป็นมนุษย์นั้นยาก |
4238 |
|
|
017-สมัยเพื่อการอยู่ประพฤติพรหมจรรย์ |
4178 |
|
|
018-สิ่งที่ใครๆ ในโลกไม่ได้ตามปรารถนา |
4237 |
|
|
019-สิ่งที่ควรพิจารณาเนืองๆ |
5139 |
|
|
020-เพราะแตกสลาย จึงได้ชื่อว่า โลก |
4142 |
|
|
021-เป็นทุกข์เพราะติดอยู่ในอายตนะ |
3989 |
|
|
022-ความเพลินในอายตนะ เท่ากับเพลินอยู่ในทุกข์ |
3727 |
|
|
023-ความไม่เพลินในอายตนะ คือ ความหลุดพ้นจากทุกข์ |
3828 |
|
|
024-ฉันทะ เป็นมูลเหตุแห่งทุกข์ |
3722 |
|
|
025-ทิ้งเสียนั่นแหละกลับจะเป็นประโยชน์ |
3992 |
|
|
026-ความเร่าร้อนเพราะกามตัณหา |
3910 |
|
|
027-สิ่งทั้งปวงที่ต้องรู้จัก เพื่อความสิ้นทุกข์ (นัยที่1) |
4035 |
|
|
028-สิ่งทั้งปวงที่ต้องรู้จัก เพื่อความสิ้นทุกข์ (นัยที่2) |
3733 |
|
|
029-สิ่งทั้งปวงที่ต้องรู้จัก เพื่อความสิ้นทุกข์ (นัยที่3) |
3644 |
|
|
030-ธรรมที่ละได้ด้วยกาย ละได้ด้วยวาจาและไม่อาจละได้ด้วยกายหรือวาจา |
4267 |
|
|
031-ปัจจัยแห่งทุกข์ และความดับแห่งทุกข์โดยอเนกปริยาย |
3661 |
|
|
032-เหตุให้ได้ปัญญา อันเป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ |
3543 |
|
|
033-ทางให้ถึงความหลุดพ้น 5 ทาง |
3798 |
|
|
034-ทัศนะต่างกัน แต่หลุดพ้นเหมือนกัน |
3749 |
|
|
035-ลำดับการปฎิบัติเพื่ออรหัตตผล |
3681 |
|
|
036-อานิสงส์ของธรรมสี่ประการ |
4788 |
|
|
037-ธรรมย่อมไหลไปสู่ธรรม |
4141 |
|
|
038-ความไม่ประมาท เป็นยอดแห่งกุศลธรรม |
3602 |
|
|
039-ลักษณะของผู้ไม่ประมาท (นัยที่1) |
3365 |
|
|
040-ลักษณะของผู้ไม่ประมาท (นัยที่2) |
3344 |
|
|
041-กระทำให้มากซึ่งอริยมรรคมีองค์ 8 ย่อมน้อมไปสู่นิพพาน |
3228 |
|
|
042-อริยมรรคมีองค์ 8 เป็นทางสายกลางอันเป็นเหตุให้เกินจักษุและญาณเพื่อนิพพาน |
3259 |
|
|
043-ปรารภโพชฌงค์แล้ว มรรคก็เป็นอันปรารภด้วย |
3341 |
|
|
044-ปรารภสติปัฏฐานแล้ว มรรคก็เป็นอันปรารภด้วย |
3348 |
|
|
045-ความถึงพร้อมด้วยศีล เป็นเบื้องต้นเพื่อความเกิดขึ้นแห่งอริยมรรคมีองค์ ๘ |
3387 |
|
|
046-หนทางมีอยู่ เมื่อปฏิบัติตามแล้ว จะรู้ได้เอง (หลักการครู) |
3263 |
|
|
047-ความหมายของคำว่า รูป |
3585 |
|
|
048-อุปมาแห่งรูป |
3372 |
|
|
049-มหาภูต 4 และรูปอาศัย |
3250 |
|
|
050-รายละเอียดของธาตุ 4 |
3640 |
|
|
051-อัสสาทะและอาทีนวะของรูป |
3556 |
|
|
052-อริยมรรคมีองค์ 8 คือข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งรูป |
3162 |
|
|
053-ความหมายของคำว่า เวทนา |
3219 |
|
|
054-อุปมาแห่งเวทนา |
3440 |
|
|
055-หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับเวทนา |
3302 |
|
|
056-เวทนา เป็นทางมาแห่งอนุสัย |
3069 |
|
|
057-เวทนามีธรรมดาไม่เที่ยง |
3071 |
|
|
058-อาการเกิดดับแห่งเวทนา |
2973 |
|
|
059-เวทนา 108 (นัยที่1) |
3273 |
|
|
060-เวทนา 108 (นัยที่2) |
3209 |
|
|
061-อินทรีย์ 5 - เวทนา 3 |
2906 |
|
|
062-เวทนาใดๆ ต่างประมวลลงใน ทุกข์ |
3184 |
|
|
063-ความทุกข์ 3 ลักษณะ |
3211 |
|
|
064-อัสสาทะและอาทีนวะของเวทนา |
3249 |
|
|
065-อริยมรรคมีองค์ 8 คือ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งเวทนา |
3163 |
|
|
066-ความหมายของคำว่า สัญญา |
3323 |
|
|
067-อุปมาแห่งสัญญา |
3136 |
|
|
068-หลักที่ควรรู้เกี่ยวกับสัญญา |
3411 |
|
|
069-อัสสาทะและอาทีนวะของสัญญา |
3008 |
|
|
070-อริยมรรคมีองค์ 8 คือ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งสัญญา |
3028 |
|
|
071-ความหมายของคำว่า สังขาร |
3525 |
|
|
072-อุปมาแห่งสังขาร |
3260 |
|
|
073-อัสสาทะและอาทีนวะของสังขาร |
3077 |
|
|
074-อริยมรรคมีองค์ 8 คือ ข้องปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งสังขาร |
2979 |
|
|
075-ความหมายของคำว่า วิญญาณ |
3211 |
|
|
076-อุปมาแห่งวิญญาณ |
3169 |
|
|
077-ปัจจัยแห่งการเกิดขึ้นของวิญญาณ |
3100 |
|
|
078-ที่ตั้งอาศัยของวิญญาณ |
3077 |
|
|
079-วิญญาณ ไม่ใช่สิ่งที่ท่องเที่ยว |
3224 |
|
|
080-วิญญาณ ไม่เที่ยง |
2869 |
|
|
081-วิญญาณ เป็นสิ่งที่เกิดดับ |
3016 |
|
|
082-อัสสาทะและอาทีนวะของวิญญาณ |
2837 |
|
|
083-อริยมรรคมีองค์ 8 คือ ข้อปฏิบัติให้ถึงความดับแห่งวิญญาณ |
2922 |
|
|
084-ความลับของขันธ์ 5 |
4320 |
|
|
085-สัญโยชน์และที่ตั้งแห่งสัญโยชน์ |
3231 |
|
|
086-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่๑) |
2825 |
|
|
087-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่๑) |
2977 |
|
|
088-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่๒) |
2975 |
|
|
089-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่๒) |
2890 |
|
|
090-อุปาทานและที่ตั้งแห่งอุปาทาน |
2959 |
|
|
091-อุปาทานกับอุปาทานขันธ์ มิใช่อันเดียวกัน |
2829 |
|
|
092-รากเง้าแห่งอุปาทานขันธ์ |
2971 |
|
|
093-ขันธ์ 5 และอุปาทานขันธ์5 |
2969 |
|
|
094-ทุกข์เกิด เพราะเห็นอุปาทานิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ |
2838 |
|
|
095-ทุกข์ดับ เพราะเห็นอุปาทานิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ |
2724 |
|
|
096-เพลินในขันธ์5 เท่ากับเพลินในทุกข์ ไม่เพลินในขันธ์5เท่ากับพ้นไปจากทุกข์ |
2887 |
|
|
097-ต้องละฉันทราคะในขันธ์5 |
2848 |
|
|
098-วิญญาณไม่เที่ยง |
2758 |
|
|
099-ลักษณะความเป็นอนัตตา |
2675 |
|
|
100-ขันธ์5 ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา |
3127 |
|
|
101-ความเกิดขึ้น และความดับไปของขันธ์5 |
2919 |
|
|
102-ขันธ์5 คือ มาร (นัยที่1) |
2823 |
|
|
103-ขันธ์5 คือ มาร (นัยที่2) |
2812 |
|
|
104-รอบรู้ซึ่งสักกายะ |
2815 |
|
|
105-เหตุเกิดแห่งสักกายทิฎฐิ |
2771 |
|
|
106-สิ่งที่ยึดถือ (นัยที่1) |
2967 |
|
|
107-สิ่งที่ยึดถือ (นัยที่2) |
2833 |
|
|
108-ความหมายของอวิชชา-วิชชา (นัยที่1) |
2717 |
|
|
109-ความหมายของอวิชชา-วิชชา (นัยที่2) |
2721 |
|
|
110-ความหมายของอวิชชา-วิชชา (นัยที่3) |
2773 |
|
|
111-ความเพียรสามารถทำได้ในทุกอิริยาบถ |
2775 |
|
|
112-ลักษณะของผู้เกียจคร้าน |
2664 |
|
|
113-ที่ตั้งแห่งความเกียจคร้าน |
2671 |
|
|
114-ที่ตั้งแห่งการปรารภความเพียร |
2698 |
|
|
115-เพียรละอกุศลแข่งกับความตาย |
2832 |
|
|
116-ทำความเพียรแข่งกับอนาคตภัย (นัยที่1) |
2874 |
|
|
117-ทำความเพียรแข่งกับอนาคตภัย (นัยที่2) |
2624 |
|
|
118-สมัยที่ไม่สมควร และที่สมควรกระทำความเพียร |
2561 |
|
|
119-ทำอย่างไร ความเพียรพยายามจึงมีผล |
2868 |
|
|
120-สิ่งที่ควรเสพ-ไม่ควรเสพ |
3163 |
|
|
121-หลักการเลือกสถานที่และบุคคล ที่ควรเสพ และไม่ควรเสพ |
2989 |
|
|
122-เครื่องผูกพันจิต 5 อย่าง |
2820 |
|
|
123-อุปกิเลสแห่งจิต |
2376 |
|
|
124-มนสิการโดยไม่แยบคาย นิวรณ์5 ย่อมเกิด |
2352 |
|
|
125-เจริญสมาธิให้ได้ อย่างน้อยวันละ 3 ครั้ง |
3049 |
|
|
126-ลักษณะของผู้ที่ง่ายต่อการเข้าสมาธิ |
2613 |
|
|
127-เจริญสมาธิแม้เพียงชั่วลัดนิ้วมือ ชื่อว่าไม่เหินห่างจากฌาน |
2966 |
|
|
128-ธรรมเป็นอุปการะเฉพาะแก่ อานาปานสติภาวนา (นัยที่1) |
2450 |
|
|
129-ธรรมเป็นอุปการะเฉพาะแก่ อานาปานสติภาวนา (นัยที่2) |
2533 |
|
|
130-ธรรมเป็นอุปการะเฉพาะแก่ อานาปานสติภาวนา (นัยที่3) |
2374 |
|
|
131-ผู้ตามประกอบในธรรมเป็นเครื่องตื่น |
2525 |
|
|
132-ต้องปรารภความเพียรแต่พอดี |
2642 |
|
|
133-ความหมายของทางสายกลาง (นัยที่1) |
2606 |
|
|
134-ความหมายของทางสายกลาง (นัยที่2) |
2741 |
|
|
135-ความหมายของทางสายกลาง (นัยที่3) |
2544 |
|
|
136-อานิสงส์ของกายคตาสติ (นัยที่1) |
2579 |
|
|
137-อานิสงส์ของกายคตาสติ (นัยที่2) |
2412 |
|
|
138-ลักษณะของผู้ตั้งจิตในกายคตาสติ |
2369 |
|
|
139-ลักษณะของผู้ไม่ตั้งจิตในกายคตาสติ |
2430 |
|
|
140-ให้ตั้งจิตในกายคตาสติ เสมือนบุรุษผู้ถือภาชนะน้ำมัน |
2508 |
|
|
141-ที่สำหรับเที่ยวไป ของนักปฏิบัติ |
2501 |
|
|
142-การเจริญสติปัฏฐานของคนฉลาด |
3220 |
|
|
143-อานิสงส์ของการเดินจงกรม |
2797 |
|
|
144-การอยู่ป่าเหมาะกับภิกษุบางรูป |
2234 |
|
|
145-ลักษณะของบุคคล 4 ประเภท |
2420 |
|
|
146-ไม่ต้องร้อนใจ หากยังไม่ประสพผล |
2888 |
|
|
147-สิ้นกิเลสก็แล้วกัน ไม่ต้องรู้ว่าสิ้นไปเท่าไร |
2225 |
|
|
148-หากประพฤติถูกต้อง จะหวังผลหรือไม่หวังผล ย่อมได้รับผล |
3633 |
|
|
149-บทอธิษฐานจิตเพื่อทำความเพียร |
2935 |
|
|
150-สมาธิทุกระดับ สามารถอาศัยเพื่อสิ้นอาสวะได้ |
2802 |
|
|
151-อานาปานสติ |
2475 |
|
|
152-เจริญอานาปานสติ เป็นเหตุให้สติปัฏฐาน 4 โพชฌงค์ 7 วิชชาและวิมุตติบริบูรณ์ |
2815 |
|
|
153-สัญญา 10 ประการ |
2467 |
|
|
154-ลักษณะของสัญญา 10 ประการ |
2480 |
|
|
155-อานิสงส์แห่งการภาวนาแบบต่างๆ |
2747 |
|
|
156-ปฏิปทาที่เป็นสัปปายะแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่1) |
2298 |
|
|
157-ปฏิปทาที่เป็นสัปปายะแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่2) |
2226 |
|
|
158-ปฏิปทาที่เป็นสัปปายะแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่3) |
2379 |
|
|
159-ปฏิปทาที่เป็นสัปปายะแก่การบรรลุนิพพาน (นัยที่4) |
2455 |
|
|
160-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่1) |
2412 |
|
|
161-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่2) |
2372 |
|
|
162-ข้อปฏิบัติสำหรับผู้ผ่านราตรีนาน |
2523 |
|
|
163-ข้อปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผล ของคนเจ็บไข้ |
2251 |
|
|
164-ข้อปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผล ของบุคคทั่วไป (นัยที่1) |
2376 |
|
|
165-ข้อปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผล ของบุคคทั่วไป (นัยที่2) |
2482 |
|
|
166-ธรรมอย่างหนึ่ง เพื่อละอวิชชา (นัยที่1) |
2207 |
|
|
167-ธรรมอย่างหนึ่ง เพื่อละอวิชชา (นัยที่2) |
2371 |
|
|
168-ย่อมยุบ ย่อมไม่ก่อ ย่อมขว้างทิ้ง ย่อมไม่ถือเอา |
2404 |
|
|
169-การดับเหตุแห่งสุขและทุกข์ภายใน |
2161 |
|
|
170-ความดับทุกข์มี เพราะความดับแห่งนันทิ |
2262 |
|
|
171-สิ้นนันทิ สิ้นราคะ จิตหลุดพ้น (นัยที่1) |
2219 |
|
|
172-สิ้นนันทิ สิ้นราคะ จิตหลุดพ้น (นัยที่2) |
2394 |
|
|
173-เห็นตามความเป็นจริง จึงหลุดพ้น |
2188 |
|
|
174-การเห็นชนิดที่ละมิจฉาทิฏฐิได้ |
2325 |
|
|
175-การเห็นชนิดที่ละสักกายทิฏฐิได้ |
2578 |
|
|
176-การเห็นชนิดละอัตตานุทิฏฐิได้ |
2192 |
|
|
177-การเห็นเพื่อความหลุดพ้น (นัยที่1) |
2176 |
|
|
178-การเห็นเพื่อความหลุดพ้น (นัยที่2) |
2287 |
|
|
179-ลักษณะของผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม |
2245 |
|
|
180-ธรรมที่สมควรแก่ผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม (นัยที่1) |
2082 |
|
|
181-ธรรมที่สมควรแก่ผู้ปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม (นัยที่2) |
2189 |
|
|
182-ธรรมอันสมควรแก่กุลบุตรผู้บวชด้วยศรัทธา |
2388 |
|
|
183-เข้าใจนิวรณ์ 5 |
2154 |
|
|
184-อาหารของนิวรณ์5 |
2295 |
|
|
185-อาหารของอวิชชา |
2436 |
|
|
186-อาหารของวิชชาและวิมุตติ |
2649 |
|
|
187-อาหารของภวตัณหา |
2440 |
|
|
188-ที่เกิดแห่งอุปธิ |
2315 |
|
|
189-วิธีแก้ความง่วง |
2446 |
|
|
190-เครื่องกั้นจิตจากกามคุณในอดีต |
2452 |
|
|
191-วิธีกำจัดอกุศลวิตก 5 ประการ |
2500 |
|
|
192-เมื่อตรึกถึงอารมณ์ใดมาก จิตย่อมน้อมไปโดยอาการอย่างนั้น |
2426 |
|
|
193-วิธีแก้ความหดหู่ และความฟุ้งซ่านแห่งจิต |
2528 |
|
|
194-เหตุให้สมาธิเคลื่อน |
2313 |
|
|
195-การทำสมาธิมีเคล็ดลับ เหมือนโคปีนภูเขาที่ลาดชัน |
2731 |
|
|
196-ประโยชน์ของการระลึกถึง สิ่งที่ตนเองเลื่อมใส |
2465 |
|
|
197-ข้อควรระวัง ในการเจริญสติปัฏฐาน 4 |
2281 |
|
|
198-ภิกษุอาชาไนย-ภิกษุกระจอก |
2469 |
|
|
199-ลักษณะของการอยู่อย่างมีตัณหาเป็นเพื่อน |
2214 |
|
|
200-ท่อนไม้ที่ลอยออกไปได้ถึงทะเล |
2295 |
|
|
201-เครื่องกีดขวางการละสัญโญชน์ |
2188 |
|
|
202-ไม่มีผู้อยาก ไม่มีผู้ยึดมั่น |
2209 |
|
|
203-ความสามารถในการทิ้งอารมณ์ได้เร็ว |
2331 |
|
|
204-ความสามารถในการละ |
2379 |
|
|
205-แว่นส่องความเป็นพระโสดาบัน |
2129 |
|
|
206-ธรรม 7 ประการของผู้ตั้งอยู่ในโสดาปัตติผล |
2114 |
|
|
207-ฐานะที่เป็นไปไม่ได้ของโสดาบัน (นัยที่1) |
2076 |
|
|
208-ฐานะที่เป็นไปไม่ได้ของโสดาบัน (นัยที่2) |
2103 |
|
|
209-ฐานะที่เป็นไปไม่ได้ของโสดาบัน (นัยที่3) |
2149 |
|
|
210-ฐานะที่เป็นไปไม่ได้ของโสดาบัน (นัยที่4) |
2190 |
|
|
211-ความหมายของคำว่า เสขะ |
2195 |
|
|
212-ผู้เป็นเสขะ-อเสขะ |
2269 |
|
|
213-เหตุให้เป็นคนดุร้าย หรือคนสงบเสงี่ยม |
2485 |
|
|
214-ธรรมเป็นเครื่องอยู่ของพระอริยะ |
2317 |
|
|
215-ปฏิปทาการบรรลุมรรคผล 4 แบบ |
2318 |
|
|
216-ความหมายของอินทรีย์ทั้ง 5 (นัยที่1) |
2318 |
|
|
217-ความหมายของอินทรีย์ทั้ง 5 (นัยที่2) |
2381 |
|
|
218-ความหมายของอินทรีย์ทั้ง 5 (นัยที่3) |
2450 |
|
|
219-ความหมายของอินทรีย์ทั้ง 5 (นัยที่4) |
2526 |
|
|
220-อินทรีย์ 5 กับ พละ 5 |
2234 |
|
|
221-ปัจจัยต่อการลดหลั่นของความเป็นอริยบุคคล (นัยที่1) |
2362 |
|
|
222-ปัจจัยต่อการลดหลั่นของความเป็นอริยบุคคล (นัยที่2) |
2121 |
|
|
223-สิกขา 3 |
2366 |
|
|
224-ลักษณะของผู้เป็นธรรมกถึก |
2262 |
|
|
225-การวางจิตเมื่อถูกเบียดเบียนทางวาจา |
2584 |
|
|