001-เรื่องย่อ ที่ควรทราบก่อน |
4876 |
|
|
002-การปรากฎของพระตถาคต มีได้ยากในโลก (นัยที่ 1) |
2969 |
|
|
003-การปรากฎของพระตถาคต มีได้ยากในโลก (นัยที่ 2) |
2641 |
|
|
004-โลกธาตุหนึ่ง มีพระพุทธเจ้าเพียงองค์เดียว |
2533 |
|
|
005-การบังเกิดขึ้นของตถาคต คือความปรากฎขึ้นแห่งแสงสว่าง |
2691 |
|
|
006-ธรรมชาติ 3 อย่าง ทำให้พระองค์เกิดขึ้นเป็นประทีปของโลก |
2812 |
|
|
007-การมีธรรมของพระตถาคตอยู่ในโลก คือความสุขของโลก |
2837 |
|
|
008-พระตถาคตเกิดขึ้น เพื่อความสุขของโลก |
2463 |
|
|
009-ผู้เชื่อฟังพระตถาคต จะได้รับประโยชน์สุขสิ้นกาลนาน |
2646 |
|
|
010-การบังเกิดขึ้นของตถาคต ไม่ได้กระทบต่อกฎของธรรมชาติ |
3035 |
|
|
011-ทรงขนานนามพระองค์เองว่า พุทธะ |
2521 |
|
|
012-เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า อรหันตสัมมาสัมพุทธะ (นัยที่ 1) |
2355 |
|
|
013-เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า อรหันตสัมมาสัมพุทธะ (นัยที่ 2) |
2392 |
|
|
014-ทรงขนานนามพระองค์เองว่า ตถาคต |
2581 |
|
|
015-เหตุที่ทำให้ทรงพระนามว่า ตถาคต |
2353 |
|
|
016-ทรงพระนามว่า ตถาคต เพราะทรงเป็นกาลวาที ภูตวาที |
2450 |
|
|
017-เหตุที่ทำให้ได้พระนามว่า อนุตตรปุริสทัมมสารถิ |
2557 |
|
|
018-ไวพจน์แห่งคำว่า ตถาคต |
2280 |
|
|
019-การเกิดแห่งวงศ์สากยะ |
2556 |
|
|
020-การอยู่ในหมู่เทพชั้นดุสิต |
2374 |
|
|
021-การจุติจากดุสิตลงสู่ครรภ์ |
2297 |
|
|
022-เกิดแสงสว่าง เนื่องด้วยการจุติจากดุสิต |
2333 |
|
|
023-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการจุติ |
2935 |
|
|
024-การลงสู่ครรภ์ |
2287 |
|
|
025-การอยู่ในครรภ์ |
2374 |
|
|
026-การประสูติ |
2398 |
|
|
027-เกิดแสงสว่าง เนื่องด้วยการประสูติ |
2299 |
|
|
028-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการประสูติ |
2300 |
|
|
029-ประกอบด้วยมหาปุริสลักษณะ 32 |
2265 |
|
|
030-ประสูติได้ 7 วัน พระชนนีทิวงคต |
2251 |
|
|
031-ทรงได้รับการบำเรอ |
2452 |
|
|
032-กามสุขกับความหน่าย |
2457 |
|
|
033-ทรงหลงกามและหลุดจากกาม |
2265 |
|
|
034-ความรู้สึกที่ถึงกับทำให้ออกผนวช |
2323 |
|
|
035-การออกบรรพชา |
2305 |
|
|
036-เสด็จสำนักอาฬารดาบส |
2311 |
|
|
037-เสด็จสำนักอุทกดาบส |
2156 |
|
|
038-ทรงพบสถานที่ประกอบความเพียร |
2151 |
|
|
039-อุปมาปรากฎแจ่มแจ้ง |
2197 |
|
|
040-บำเพ็ญทุกรกิริยา |
2207 |
|
|
041-ทรงประพฤติอัตตกิลมถานุโยค (วัตรของเดียรถีย์) |
2563 |
|
|
042-ทรงแน่พระทัยว่าไม่อาจตรัสรู้เพราะ การทำทุกรกิริยา |
2228 |
|
|
043-ทรงกลับพระทัยฉันอาหารหยาบ |
2152 |
|
|
044-ปัญจวัคคีย์หลีกไป |
2097 |
|
|
045-ความฝันครั้งสำคัญ ก่อนตรัสรู้ |
2257 |
|
|
046-ทรงทำลายความขลาด ก่อนตรัสรู้ |
2384 |
|
|
047-ทรงกั้นจิตจากกามคุณในอดีต ก่อนตรัสรู้ |
2133 |
|
|
048-ทรงคอยควบคุมวิตก ก่อนตรัสรู้ |
2238 |
|
|
049-ทรงค้นวิธีแห่งอิทธิบาท ก่อนตรัสรู้ |
2154 |
|
|
050-ธรรมที่ทรงอบรมอย่างมาก ก่อนตรัสรู้ |
2450 |
|
|
051-ทรงพยายามในเนกขัมมจิต และอนุปุพพวิหารสมาบัติ ก่อนตรัสรู้ |
2298 |
|
|
052-ทรงกำหนดสมาธินิมิต ก่อนตรัสรู้ |
2070 |
|
|
053-วิหารธรรมที่ทรงอยู่มากที่สุด ก่อนตรัสรู้ |
2035 |
|
|
054-ทรงคิดค้นเรื่องเบญขันธ์ ก่อนตรัสรู้ |
2197 |
|
|
055-ทรงคิดค้นเรื่องเวทนาโดยละเอียด ก่อนตรัสรู้ |
2011 |
|
|
056-ทรงเที่ยวแสวงหาเพื่อความตรัสรู้ |
1896 |
|
|
057-ทรงแสวงหาเนื่องด้วยเบญขันธ์ ก่อนตรัสรู้ |
2085 |
|
|
058-ทรงค้นลูกโซ่แห่งทุกข์ ก่อนตรัสรู้ |
1915 |
|
|
059-ทรงค้นลูกโซ่แห่งทุกข์ ก่อนตรัสรู้ (อีกนัยหนึ่ง) |
2045 |
|
|
060-ทรงอธิษฐานความเพียร ก่อนตรัสรู้ |
1897 |
|
|
061-อาการแห่งการตรัสรู้ |
2080 |
|
|
062-สิ่งที่ตรัสรู้ |
2651 |
|
|
063-การรู้สึกพระองค์ว่าได้ตรัสรู้แล้ว |
2005 |
|
|
064-การตรัสรู้คือการทับรอยแห่งพระพุทธเจ้าในอดีต |
2065 |
|
|
065-เกิดแสงสว่าง เนื่องด้วยการตรัสรู้ |
1890 |
|
|
066-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการตรัสรู้ |
1883 |
|
|
067-ทรงเป็นศาสดาประเภทตรัสรู้เอง |
1956 |
|
|
068-ทรงคิดหาที่พึ่งสำหรับพระองค์เอง |
1987 |
|
|
069-ทรงท้อพระทัยในการแสดงธรรม |
1857 |
|
|
070-ทรงเห็นสัตว์ดุจดอกบัว 3 เหล่า |
2076 |
|
|
071-ทรงแสดงธรรม เพราะเห็นความจำเป็นของสัตว์บางพวก |
2164 |
|
|
072-ทรงเห็นลู่ทางที่จะช่วยเหลือปวงสัตว์ |
2411 |
|
|
073-มารทูลให้นิพพาน |
2096 |
|
|
074-ทรงระลึกหาผู้รับปฐมเทศนา |
1941 |
|
|
075-เสด็จพาราณสี - พบอุปกาชีวก |
1863 |
|
|
076-การโปรดปัญจวัคคีย์ หรือ การแสดงปฐมเทศนา |
1844 |
|
|
077-ทรงประกาศธรรมจักรที่ อิสิปตนมฤคทายวัน |
2019 |
|
|
078-เกิดแสงสว่าง เนื่องด้วยการแสดงธรรมจักร |
2052 |
|
|
079-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการแสดงธรรมจักร |
1868 |
|
|
080-จักรของพระองค์ไม่มีใครต้านทานได้ |
2063 |
|
|
081-ทรงหมุนแต่จักรที่มีธรรมราชา (เป็นเจ้าของ) |
2204 |
|
|
082-ส่งสาวกออกประกาศพระศาสนา |
1960 |
|
|
083-อาการที่ทรงแสดงธรรม |
1914 |
|
|
084-สมาธินิมิตในขณะที่ทรงแสดงธรรม |
1811 |
|
|
085-ทรงแสดงธรรมด้วยความระมัดระวังอย่างยิ่ง |
2042 |
|
|
086-ทรงมีธรรมสีหนาทที่ทำเทวโลกให้สั่นสะเทือน |
1988 |
|
|
087-ทรงมีธรรมสีหนาทอย่างองอาจ |
1936 |
|
|
088-ทรงสอนเช่นเดียวกับ พระพุทธเจ้าทั้งปวง |
1968 |
|
|
089-ทรงบริหารสงฆ์ จำนวนร้อย |
1942 |
|
|
090-คำของพระองค์ตรงเป็นอันเดียวกันหมด |
2030 |
|
|
091-หลักที่ทรงใช้ในการตรัส (6 อย่าง) |
1861 |
|
|
092-ทรงมีการกล่าวที่ไม่ขัดแย้งกับบัณฑิตชนในโลก |
1940 |
|
|
093-ทรงสอนเฉพาะแต่เรื่องทุกข์กับความดับสนิทของทุกข์ |
2050 |
|
|
094-สิ่งที่ตรัสรู้แต่ไม่ทรงนำมาสอน มีมากกว่าที่ทรงนำมาสอนมาก |
2051 |
|
|
095-ทรงยืนยันเอง และทรงให้สาวกยืนยันว่ามีสมณะในธรรมวินัยนี้ |
1930 |
|
|
096-ส่วนที่สาวกเข้มงวดกว่าพระองค์ |
2102 |
|
|
097-เหตุที่ทำให้มีผู้มาเป็นสาวกของพระองค์ |
2053 |
|
|
098-ประโยชน์ที่มุ่งหมายของพรหมจรรย์ |
2125 |
|
|
099-ทรงเสพเสนาสนะป่าเรื่อยไป เพื่อให้เป็นตัวอย่าง |
1865 |
|
|
100-ทรงฉันวันละหนเดียว |
2056 |
|
|
101-ทรงมีการประทมอย่างตถาคต |
2010 |
|
|
102-วิหารธรรมที่ทรงอยู่มากตลอดพรรษา |
1902 |
|
|
103-สิ่งที่ใครๆ ไม่อาจท้วงติงได้ |
1932 |
|
|
104-ทรงมีวิธี รุก ข้าศึกให้แพ้ภัยตัว |
1855 |
|
|
105-ทรงข่มสัจจกนิครนถ์ |
2027 |
|
|
106-เหตุให้ทรงบัญญัติวินัย |
2328 |
|
|
107-เหตุที่ทำให้เกิดการแสดงปาฏิโมกข์ |
1966 |
|
|
108-เหตุที่ไม่ทำอุโบสถกับสาวกอีกต่อไป |
1833 |
|
|
109-เมื่อหมู่สัตว์เลวลง สิกขาบทมีมาก ผู้ตั้งอยู่ในอรหัตผลมีน้อย |
2202 |
|
|
110-ความวิวาทที่เป็นไปเพื่อความทุกข์แก่เทวดา และมนุษย์ทั้งหลาย |
1824 |
|
|
111-ทรงมีความชราทางกายภาพเหมือนคนทั่วไป |
1904 |
|
|
112-ทรงบังเกิดขึ้นเพื่ออนุเคราะห์โลก |
1903 |
|
|
113-ทรงทำหน้าที่พระพุทธเจ้าบริบูรณ์แล้ว |
2116 |
|
|
114-พรหมจรรย์ของพระองค์ บริบูรณ์ด้วยอาการทั้งปวง |
1929 |
|
|
115-ทรงหวังให้ช่วยกันทำความมั่นคง แก่พรหมจรรย์ |
1935 |
|
|
116-ทรงปลงอายุสังขาร |
1861 |
|
|
117-ทรงให้มีตนและธรรมเป็นที่พึ่ง |
2185 |
|
|
118-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการปลงอายุสังขาร |
1818 |
|
|
119-ทรงมุ่งหวังประโยชน์แก่สาวก |
2054 |
|
|
120-หลักตัดสินธรรมวินัย 4 ประการ |
1943 |
|
|
121-เหตุแห่งความเจริญ ไม่เสื่อม |
1846 |
|
|
122-อย่าเป็นบุรุษคนสุดท้าย |
1716 |
|
|
123-เสวยสูกรมัททวะ |
2029 |
|
|
124-ผลแห่งการถวายบิณฑบาต ที่มีผลยิ่งยอดกว่าบิณฑบาตอื่น ๆ |
2053 |
|
|
125-การปรินิพพานหรือ การประทับสีหเสยยาครั้งสุดท้าย |
1878 |
|
|
126-แผ่นดินไหว เนื่องด้วยการปรินิพพาน |
1795 |
|
|
127-การปรินิพพานของพระองค์ คือความทุกข์ร้อนของมหาชน |
1858 |
|
|
128-หลังปรินิพพาน เทวดาและมนุษย์จะไม่เห็นตถาคตอีก |
1806 |
|
|
129-สังเวชนียสถานภายหลัง พุทธปรินิพพาน |
1883 |
|
|
130-สถานที่ที่ควรจะระลึกตลอดชีวิต |
1952 |
|
|
131-ทรงมีตถาคตพละสิบอย่าง |
1848 |
|
|
132-ทรงทราบความยิ่งและหย่อน แห่งอินทรีย์ของสัตว์ |
1984 |
|
|
133-ทรงทราบความยิ่งและหย่อน แห่งอินทรีย์ของสัตว์ (นัยที่ 2) |
2013 |
|
|
134-ทรงพยากรณ์แล้วเป็นหนึ่งไม่มีสอง |
1925 |
|
|
135-ทรงทราบคติ 5 และอุปมา |
1870 |
|
|
136-ทรงมีเวสารัชชญาณสี่อย่าง |
1776 |
|
|
137-ทรงมีอิทธิบาทเพื่ออยู่ได้ถึงกัปป์ |
1911 |
|
|
138-ทรงแสดงฤทธิ์ได้ เพราะอิทธิบาทสี่ |
1748 |
|
|
139-ทรงมีปาฏิหารย์สามอย่าง |
1781 |
|
|
140-ทรงเปล่งเสียงคราวเดียว ได้ยินตลอดทุกโลกธาตุ |
1675 |
|
|
141-ความหมายของสัพพัญญูที่แท้จริง |
1844 |
|
|
142-ไม่ทรงมีความลับ ที่ต้องให้ใครช่วยปกปิด |
1805 |
|
|
143-สิ่งที่พระองค์ไม่ต้องสำรวมรักษา |
1754 |
|
|
144-ทรงยืนยันในคุณธรรมของพระองค์ |
1968 |
|
|
145-ทรงบังคับใจได้เด็ดขาด |
1939 |
|
|
146-ทรงมีความคงที่ต่อวิสัยโลก ไม่มีใครยิ่งกว่า |
1905 |
|
|
147-ทรงทราบ ทรงเปิดเผย แต่ไม่ทรงติดซึ่งโลกธรรม |
1997 |
|
|
148-ทรงต่างจากเทวดาและมนุษย์ |
1913 |
|
|
149-ไม่ทรงติดแม้ในนิพพาน |
1829 |
|
|
150-ต้องท่องเที่ยวมาแล้ว เพราะไม่รู้อริยสัจจ์ |
1848 |
|
|
151-ตลอดสังสารวัฏ ไม่เคยบังเกิดในชั้นสุทธาวาส |
1780 |
|
|
152-ตลอดสังสารวัฏเคยบูชายัญญ์ และบำเรอไฟแล้วอย่างมาก |
1719 |
|
|
153-เคยบังเกิดเป็นมหาพรหม สักกะ |
1791 |
|
|
154-เคยบังเกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ พระนามว่ามฆเทวะ |
2732 |
|
|
155-เคยบังเกิดเป็นพระเจ้าจักรพรรดิ พระนามว่ามหาสุทัศน์ |
2020 |
|
|
156-เคยบังเกิดเป็นพราหมณ์ปุโรหิต สอนการบูชายัญญ์ |
1894 |
|
|
157-เคยบังเกิดเป็นพราหมณ์ ชื่อเวลามะ |
1969 |
|
|
158-เคยบังเกิดเป็นช่างทำรถ |
2200 |
|
|
159-บุรพกรรมของการได้ลักษณะมหาบุรุษ |
2183 |
|
|