001-ที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ และสัญโญชน์ |
9745 |
|
|
002-ที่ตั้งแห่งอุปาทาน และอุปาทาน |
7285 |
|
|
003-ความเพลิน คือ อุปาทาน |
6623 |
|
|
004-นิวรณ์ (เครื่องกั้น) คือ อวิชชา |
4751 |
|
|
005-นิวรณ์ ๕ คือ เครื่องร้อยรัด |
4493 |
|
|
006-สังโยชน์ ๑๐ |
4493 |
|
|
007-เพราะมีสังโยชน์ สัตว์จึงท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ |
5215 |
|
|
008-สัตว์ผู้มีอวิชชา ได้ท่องเที่ยวไปแล้วตลอดกาลยืดยาวนาน |
4047 |
|
|
009-เรียกว่า “สัตว์” เพราะมี ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา ในขันธ์ ๕ |
4160 |
|
|
010-ฉันทะ เป็นมูลเหตุแห่งทุกข์ |
3776 |
|
|
011-ละสังโยชน์ได้ จะได้อมตะ |
3609 |
|
|
012-ละสังโยชน์ได้ จะพ้นจากอบาย ทุคติ วินิบาต นรก |
3566 |
|
|
013-ก้าวข้ามปุถุชนภูมิ เมื่อละสังโยชน์ข้อแรกได้ |
3709 |
|
|
014-เหตุเกิดแห่งสักกายทิฏฐิ |
3802 |
|
|
015-ปฏิปทาอันให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งสักกายะ |
3790 |
|
|
016-รอบรู้ซึ่งสักกายะ |
3028 |
|
|
017-อานาปานสติสมาธิ เป็นเหตุให้ละสัญโญชน์ได้ |
3238 |
|
|
018-เจริญอานาปานสติ ชั่วกาลลัดนิ้วมือชื่อว่าไม่เหินห่างจากฌาน |
3071 |
|
|
019-อานิสงส์ของการเจริญกายคตาสติ |
3158 |
|
|
020-ละนันทิ |
3148 |
|
|
021-ความเป็นอริยบุคคล กับการละสัญโญชน์ (บุคคล ๔ จำพวก) |
2970 |
|
|
022-ความเป็นอริยบุคคล กับการละกามโยคะและภวโยคะ (บุคคล ๓ จำพวก) |
3013 |
|
|
023-อริยบุคคลละสัญโญชน์ได้ไม่เท่ากัน |
2798 |
|
|
024-สัญโญชน์ ๘ |
3014 |
|
|
025-สัญโญชน์ ๗ (นัยที่ ๑) |
2512 |
|
|
026-สัญโญชน์ ๗ (นัยที่ ๒) |
2639 |
|
|
027-ตัณหาสังโยชน์ |
2516 |
|
|
028-กามสัญโญชน์ |
2469 |
|
|
029-ความติดใจ ก็เป็นสัญโญชน์ |
2437 |
|
|
030-การผูกติดด้วยความเพลิน |
2326 |
|
|
031-โยคะ ๔ |
2238 |
|
|
032-สัญโญคะ วิสัญโญคะ |
2328 |
|
|
033-ความพัวพันด้วยสัญโญชน์และความยึดมั่น |
2131 |
|
|
034-ความพัวพันและความหมกมุ่นด้วยสัญโญชน์และความยึดมั่น |
2137 |
|
|
035-ผู้มีสัญโญชน์ในภายใน และในภายนอก |
2078 |
|
|
036-อนุสัย ๗ |
2075 |
|
|
037-อนุสัย ๕ |
2025 |
|
|
038-อนุสัย ๓ (ราคะ ปฏิฆะ อวิชชา) |
2109 |
|
|
039-อนุสัย ๓ (มานะ ภวราคะ อวิชชา) |
2128 |
|
|
040-อหังการ มมังการ มานานุสัย |
2103 |
|
|
041-สฬายตนวิภังค์ (การจำแนกอายตนะ โดยละเอียด) |
2164 |
|
|
042-เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ |
1987 |
|
|
043-เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสังโยชน์ |
1887 |
|
|
044-ผลของการเจริญสติปัฏฐาน ๔ |
1894 |
|
|
045-ปฏิปทาให้ถึงการเจริญสติปัฏฐาน |
1907 |
|
|
046-ถ้าเจริญสติปัฏฐาน ๔ จะเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน |
2029 |
|
|
047-เจริญสัมมัปปธาน ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1936 |
|
|
048-เจริญสัมมัปปธาน ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1935 |
|
|
049-เจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1894 |
|
|
050-เจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1887 |
|
|
051-ผลของการเจริญอิทธิบาท ๔ |
1900 |
|
|
052-เจริญอินทรีย์ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1823 |
|
|
053-เจริญอินทรีย์ ๕ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1683 |
|
|
054-ผลของการเจริญอินทรีย์ ๕ |
1814 |
|
|
055-เจริญพละ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1821 |
|
|
056-เจริญพละ ๕ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1738 |
|
|
057-อินทรีย์ ๕ กับ พละ ๕ |
1748 |
|
|
058-เจริญโพชฌงค์ ๗ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1755 |
|
|
059-เจริญโพชฌงค์ ๗ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1831 |
|
|
060-เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมเป็นไปเพื่อละธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ |
1772 |
|
|
061-ผลของการเจริญโพชฌงค์ ๗ (นัยที่ ๑) เหตุจากการเจริญอานาปานสติ |
1764 |
|
|
062-ผลของการเจริญโพชฌงค์ ๗ (นัยที่ ๒) เหตุจากการได้ฟังธรรม แล้วระลึกถึง ตรึกถึงธรรมนั้น |
1570 |
|
|
063-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1550 |
|
|
064-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1513 |
|
|
065-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ละสัญโญชน์ได้ไม่ยาก |
1506 |
|
|
066-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อนุสัย ๗ |
1564 |
|
|
067-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ โยคะ ๔ |
1555 |
|
|
068-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อาสวะ ๓ |
1528 |
|
|
069-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ ตัณหา ๓ |
1755 |
|
|
070-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อุปาทานขันธ์ ๕ |
1512 |
|
|
071-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ ภพ ๓ |
1572 |
|
|
072-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ การแสวงหา ๓ |
1549 |
|
|
073-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ กามคุณ ๕ |
1466 |
|
|
074-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ นิวรณ์ ๕ |
1494 |
|
|
075-ยาถ่ายอันเป็นอริยะ |
1516 |
|
|
076-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่ ๑) |
1458 |
|
|
077-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ (นัยที่ ๑) |
1573 |
|
|
078-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่ ๒) |
1476 |
|
|
079-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ (นัยที่ ๒) |
1506 |
|
|
080-ผลของการเห็นอัสสาทะ และนิพพิทาในธรรมทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ |
1491 |
|
|
081-สิ่งที่ควรพิจารณาเนืองๆ เพื่อละสัญโญชน์ |
1576 |
|
|
082-ปฏิปทาเพื่อละโอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1554 |
|
|
083-การน้อมใจเพื่อตัดโอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1450 |
|
|
084-สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา |
1517 |
|
|
085-สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ |
1513 |
|
|
086-ขันธ์ ๕ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา |
1600 |
|
|
087-สิ่งใดไม่ใช่ของเธอ เธอจงละมันเสีย |
1560 |
|
|
088-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๑) |
1434 |
|
|
089-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๒) |
1563 |
|
|
090-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๓) |
1394 |
|
|
091-ผู้มีความเพียรเป็นเครื่องตื่น |
1610 |
|
|
092-ผู้มีความหลีกเร้นเป็นที่มายินดี |
1475 |
|
|
093-อานิสงส์ ของการเจริญสัญญาแบบต่างๆ |
1794 |
|
|
094-ความพรากจากโยคะ ๔ |
1253 |
|
|
095-อานิสงส์การฟังธรรม และการใคร่ครวญเนื้อความแห่งธรรม โดยกาลอันควร |
1426 |
|
|
096-ประโยชน์ของการฟังกุศลธรรม |
1454 |
|
|
097-ผลของการพิจารณาเห็นสังขาร โดยความไม่เที่ยง |
1309 |
|
|
098-ผลของการพิจารณาเห็นสังขาร โดยความเป็นทุกข์ |
1872 |
|
|
099-ผลของการพิจารณาเห็นธรรม โดยความเป็นอนัตตา |
1316 |
|
|
100-ผลของการพิจารณาเห็นนิพพาน โดยความเป็นสุข |
1326 |
|
|
101-ผลของการเจริญอนิจจสัญญา |
1403 |
|
|
102-การเห็นเพื่อละสัญโญชน์ |
1335 |
|
|
103-การเห็นเพื่อเพิกถอนสัญโญชน์ |
1536 |
|
|
104-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่ ๑) |
1471 |
|
|
105-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่ ๒) |
1271 |
|
|
106-ข้อปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผล ของคนเจ็บไข้ |
1208 |
|
|
107-เจริญกายคตาสติ เป็นไปเพื่อปัญญา |
1415 |
|
|
108-ละอนุสัย ๓ ได้ เพราะละเวทนาได้ |
1250 |
|
|
109-ละอนุสัย ๓ ได้เพราะละเวทนาได้ |
1318 |
|
|
110-การละเวทนา ๓ |
2026 |
|
|