ปฏิจจสมุปบาท จากพระโอษฐ์ อ่านโดย ภิกขุเอเอ อธิจิตฺโต

การฟัง 631005 ครั้ง
ปฏิจจสมุปบาท จากพระโอษฐ์ อ่านโดย ภิกขุเอเอ อธิจิตฺโต play image
รายการ จำนวนคนฟัง ฟัง ดาวน์โหลด
001-การทรงพิจารณาปฏิจจสมุปบาท หลังการตรัสรู้ 21424
002-สิ่งที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท 12786
003-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือเห็นพระพุทธองค์ 10522
004-ปฏิจจสมุปบาท คืออริยญายธรรม 9776
005-คนเราจิตยุ่ง เพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท 9110
006-ปฏิจจสมุปบาท เป็นชื่อแห่งทางสายกลาง 9037
007-ทรงแนะนำอย่างยิ่ง ให้ศึกษาเรื่องปฏิจจสมุปบาท 9492
008-คนเราไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม เพราะไม่สามารถตัดกระแสแห่งปฏิจจสมุปบาท 9910
009-ความหมายของปฏิจจสมุปบาท แต่ละอาการ 9321
010-ปฏิจจสมุปบาทแต่ละอาการ 8098
011-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างวิธีถามตอบ 7696
012-ปัจจยาการแม้เพียงอาการเดียว ก็ยังตรัสเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท 7410
013-แม้แสดงเพียงผัสสะให้เกิดเวทนา ก็ยังเรียกว่าปฏิจจสมุปบาท 6348
014-ทรงเปรียบปฏิจจสมุปบาทด้วยการขึ้นลง ของน้ำทะเล 6365
015-การเห็นปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าการเห็นธรรม 5682
016-ปฏิจจสมุปบาทคือกฎแห่งธรรมฐิติ- ธรรมนิยาม 6455
017-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกและดูลึก 5213
018-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกซึ้ง เท่ากับเรื่องนิพพาน 6289
019-นรกเพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทร้อนยิ่งกว่านรกไหนหมด 5313
020-ผู้แสดงธรรมโดยหลักปฏิจจสมุปบาทเท่านั้น จึงชื่อว่า เป็นธรรมกถึก 4962
021-ปฏิจจสมุปบาท ทำให้อยู่เหนือความมี และความไม่มีของสิ่งทั้งปวง 5080
022-ไม่มีผู้นั้น หรือผู้อื่น ในปฏิจจสมุปบาท 4954
023-กายนี้ไม่ใช่ของใคร เป็นเพียงกระแสปฏิจจสมุปบาท 5239
024-ปฏิจจสมุปบาทเป็นธรรมที่ทรงแสดง เพื่อไม่ให้รู้สึกว่ามีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา 5031
025-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า “ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อสุขและทุกข์” 4731
026-การรู้ปฏิจจสมุปบาท เป็นหลักการพยากรณ์อรหัตตผล 4535
027-เรื่องปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องอริยสัจ 5185
028-ปฏิจจสมุปบาททุกอาการมีลักษณะแห่งความเป็นอริยสัจสี่ 4451
029-ปฏิจจสมุปบาท ซึ่งแสดงการก่อขึ้นแห่งทุกข์ 4074
030-ปฏิจจสมุปบาทซึ่งแสดงการดับลงแห่งทุกข์ 4052
031-อริยสัจในรูปแห่งปฏิจจสมุปบาทมีในขณะแห่งเวทนา 3968
032-อาการที่ยุ่งยากที่สุดของปฏิจจสมุปบาทคืออาการของตัณหา 4041
033-ความเหนียวแน่นของสัสสตทิฏฐิ ปิดบังการเห็นอริยสัจสี่ 3904
034-นัตถิกทิฏฐิปิดบังการเห็นอริยสัจสี่ 3661
035-ปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในบรรดาเรื่องที่ใครคัดค้านไม่ได้ 3886
036-ปฏิจจสมุปบาทมีเมื่อมีการกระทบทางอายตนะ 3735
037-ปฏิจจสมุปบาทดับได้กลางสาย 3541
038-นันทิเกิดเมื่อใด ก็มีปฏิจจสมุปบาทเมื่อนั้น 3564
039-นันทิดับเมื่อใด ปฏิจจสมุปบาทดับเมื่อนั้น 3413
040-ในภาษาปฏิจจสมุปบาท กรรมให้ผล ในอัตตภาพที่กระทำกรรม 3436
041-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือฉลาดในเรื่องกรรม 3396
042-นามรูปหยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ 3434
043-นามรูปไม่หยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ 3260
044-ปฏิจจสมุปบาท ที่ตรัสระคนกับปัญจุปาทานขันธ์ 3610
045-ปฏิจจสมุปบาทจะมีได้แก่ทารก เฉพาะที่โตขึ้นถึงขนาดรู้สึกยึดถือในเวทนา 3410
046-ปัจจยาการแห่งเวทนา โดยละเอียด 3318
047-อายตนะ คือ จุดตั้งต้นของปฏิจจสมุปบาท 3280
048-การเกิดขึ้นแห่งไตรทวารขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นแห่งอวิชชาของปฏิจจสมุปบาท 3191
049-อวิชชาสัมผัส คือต้นเหตุอันแท้จริงของปฏิจจสมุปบาท 3472
050-นามรูปก้าวลง เมื่ออนุสัยก่อขึ้น 3371
051-ตัณหาเกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น 3176
052-ภพใหม่เกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น 3044
053-การหยั่งลงแห่งวิญญาณเกิดมีขึ้น เมื่อเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ 3077
054-การหยั่งลงแห่งวิญญาณไม่มี เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ 3011
055-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่เกิดขึ้นในใจคน ทุกคราวไป 2904
056-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่ดับลงในใจคน ทุกคราวไป 2940
057-ทรงแสดงอัตตวาทุปาทานในลักษณะแห่งปฏิจจสมุปบาท 3043
058-เวทนาในปฏิจจสมุปบาท ให้เกิดอนุสัยสาม 2863
059-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการเกิดสังขาร ๔ ประเภท 2672
060-การดับตัณหาเสียได้ก่อนแต่จะเกิดอุปาทาน 2873
061-การสิ้นกรรม ตามแบบของปฏิจจสมุปบาท 2761
062-อายตนะยังไม่ทำหน้าที่ ปัญจุปาทานขันธ์ ก็ยังไม่เกิด 2987
063-ปัญจุปาทานขันธ์เพิ่งจะมี เมื่อเกิดเวทนาในปฏิจจสมุปบาท 2526
064-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท 2503
065-ทุกข์เกิดเพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ 2472
066-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ 2470
067-แดนเกิดดับแห่งทุกข์ โรค ชรา มรณะ 2842
068-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งปฏิจจสมุปบาท 2650
069-ปฏิจจสมุปบาท (นิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างเข้าใจง่ายที่สุด 2523
070-ทุกข์ดับ เพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ 2448
071-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ 2286
072-ตรัสว่า เรื่องปฏิจจสมุปบาท เป็นเบื้องต้น แห่งพรหมจรรย์ 2309
073-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องเที่ยวแสวงหาครู 2257
074-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องทำการศึกษา 2231
075-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญโยคะ 2290
076-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบฉันทะ 2274
077-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอุสโสฬหี 2358
078-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอัปปฏิวานี 2346
079-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบความเพียรแผดเผากิเลส 2291
080-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบวิริยะ 2325
081-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบการกระทำอันติดต่อ 2120
082-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสติ 2276
083-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสัมปชัญญะ 2286
084-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญความไม่ประมาท 2054
085-ทรงมุ่งหมายให้ปฏิจจสมุปบาทเป็นเรื่องการปฏิบัติ 2132
086-การหลีกเร้นทำให้ง่ายแก่การรู้ปฏิจจสมุปบาท 2172
087-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก็คือการเดินตามอริยอัฏฐังคิกมรรค 2059
088-ปฏิบัติเพื่อการดับปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม 2044
089-การดับทุกข์มีได้ด้วยการคบสัปปบุรุษ 2022
090-ผัสสะ คือนิทานสัมภวะส่วนมากของนิพเพธิกธรรม 2161
091-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการกำจัดอุปสรรคขณะเจริญสติปัฏฐาน 2170
092-ปฏิจจสมุปบาท เพื่อสามัญญผลในปัจจุบัน 2097
094-ปฏิจจสมุปบาท เป็นสิ่งที่ต้องเห็นด้วยยถาภูตสัมมัปปัญญา 2466
095-แม้การทำความเพียรในที่สงัด ก็ยังต้องปรารภขันธ์ห้า ตามวิธีการของปฏิจจสมุปบาท 2063
096-แม้สุขทุกข์ในภายใน ก็เกิดขึ้นเพราะปรารภขันธ์ห้า 2129
097-ต้นเงื่อนของปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นธรรมทั้งปวงว่าไม่ควรยึดมั่น 2194
098-ต้นเงื่อน แห่งปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นอนิจจัง 2305
099-อาการแห่งอนิจจัง โดยละเอียด 2169
100-เคล็ดลับในการปิดกั้นทางเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท 2295
101-การพิจารณาปัจจัยในภายใน คือการพิจารณาปฏิจจสมุปบาท 2123
102-ธรรมปฏิบัติในรูปของปฏิจจสมุปบาท แห่งการละองค์สามตามลำดับ 2231
103-วิธีปฏิบัติต่ออาหารสี่ในลักษณะที่เป็นปฏิจจสมุปบาท 2199
104-การพิจารณาสภาวธรรม ตามวิธีปฏิจจสมุปบาทกระทั่งวาระสุดท้าย 2114
105-อนุสัยไม่อาจจะเกิด เมื่อรู้เท่าทันเวทนา ในปฏิจจสมุปบาท 2045
106-ปฏิจจสมุปบาทสลายตัว เมื่อรู้แจ้งธรรมห้า อันเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน 2085
107-ญาณวัตถุ ๔๔ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน 1998
108-ญาณวัตถุ ๗๗ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน 1930
109-การรู้ปฏิจจสมุปบาท ไม่เกี่ยวกับการบรรลุอภิญญาเลยก็ได้ 1941
110-ปฏิจจสมุปบาทรอบสุดท้ายของคนเรา 2027
111-จิตสัตว์ยุ่งเป็นปม เพราะไม่เห็นแจ้งปฏิจจสมุปบาท 2236
112-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจสี่ ไม่สามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม 2024
113-สำหรับผู้ที่ไม่สามารถเข้าใจปฏิจจสมุปบาท ยึดถือกายเป็นตัวตน 1872
114-ทิฏฐิและการหยั่งลงแห่งทิฏฐิ เนื่องมาจากการยึดซึ่งขันธ์ทั้งห้า 2405
115-ไม่ควบคุมรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาทจึงเกิดทุกข์ 1868
116-คนพาลกับบัณฑิตต่างกันโดยหลักปฏิจจสมุปบาท 2109
117-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทโดยนัยสี่ 2012
118-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชรามรณะโดยนัยสี่ 1758
119-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชาติโดยนัยสี่ 1884
120-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ภพโดยนัยสี่ 2068
121-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้อุปาทานโดยนัยสี่ 1866
122-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ตัณหาโดยนัยสี่ 1971
123-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้เวทนาโดยนัยสี่ 1994
124-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ผัสสะโดยนัยสี่ 2078
125-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สฬายตนะโดยนัยสี่ 1914
126-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้นามรูปโดยนัยสี่ 1938
127-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ วิญญาณโดยนัยสี่ 1988
128-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สังขารโดยนัยสี่ 1871
129-การคุ้มครองผัสสายตนะ ๖ 1923
130-ปฏิจจสมุปบาทอาการหนึ่ง (นันทิให้เกิดทุกข์) ถ้าเห็นแล้วทำให้หยุดความมั่นหมาย 2160
131-พอรู้ปฏิจจสมุปบาท ก็หายตาบอดอย่างกระทันหัน 1816
132-เพราะรู้ปฏิจจสมุปบาท จึงหมดความสงสัยเรื่องตัวตนทั้ง ๓ กาล 1749
133-การรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท ทำให้หมดปัญหาเกี่ยวกับขันธ์ในอดีตและอนาคต 1825
134-ผลอานิสงส์ พิเศษ ๘ ประการ ของการเห็นปฏิจจสมุปบาท 1987
135-ผู้รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจทั้งสี่ ย่อมสามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม 1943
136-อานิสงส์ ของการถึงพร้อมด้วยทัสสนทิฏฐิ 2180
137-ผู้เสร็จกิจในปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าผู้บรรลุนิพพาน ในปัจจุบัน 2024
138-อานิสงส์สูงสุด ของการพิจารณาปฏิจจสมุปบาทอย่างถูกวิธี 2031
139-อุปะปริกขีในปฏิจจสมุปบาท เป็นอุดมบุรุษ 1920
140-ภัยทั้งหลายใดๆก็ตาม ย่อมไม่เกิดจากบัณฑิต 1796
141-ทรงเดินตามรอย แห่งพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ 2155
142-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก่อนการตรัสรู้ 1859
143-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ของพระพุทธเจ้าในอดีต ๖ พระองค์ 1791
144-ทรงบันลือสีหนาท เพราะทรงรู้ปัจจัยแห่งความเกิดและความดับ 1840
145-ทรงพยากรณ์แต่อริยญายธรรมเท่านั้น 1722
146-ทรงชักชวนวิงวอนเหลือประมาณ ในความเพียรเพื่อกิจเกี่ยวกับปฏิจจสมุปบาท 1778
147-ทรงแสดงธรรมเนื่องด้วยปฏิจจสมุปบาท มีความงามเบื้องต้น - ท่ามกลาง - เบื้องปลาย 1876
148-ศาสดาและสาวก ย่อมมีการกล่าวตรงกันในเรื่องปฏิจจสมุปบาท 1953
149-ทรงกำชับสาวกให้เล่าเรียนปฏิจจสมุปบาท 1723
150-ไม่รู้เรื่องรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาท ก็ยังไม่ใช่สาวกในศาสนานี้ 1906
151-อริยสาวก ย่อมรู้ปฏิจจสมุปบาท โดยไม่ต้องเชื่อผู้อื่น 1757
152-อริยญายธรรมคือการรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท 1755
153-การสนทนาของพระมหาสาวก (เรื่องปฏิจจสมุปบาท) 1787
154-เวทนาของปุถุชน ต่างจากของอริยสาวก 1833
155-อริยสาวกรู้ความเกิดและความดับของโลกอย่างไม่มีที่สงสัย 2079
156-พระโสดาบัน คือผู้เห็นชัดปฏิจจสมุปบาท โดยวิธีแห่งอริยสัจสี่ 1844
157-โสตาปัตติยังคะขึ้นอยู่กับการรู้ปฏิจจสมุปบาทของอริยสาวก 1705
158-สามัญญผลในพุทธศาสนา เทียบกันไม่ได้ กับในลัทธิอื่น 1786
159-ปฏิจจสมุปบาท ที่ซ้อนอยู่ในปฏิจจสมุปบาท 1786
160-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสโดยพระพุทธเจ้าวิปัสสี 2041
161-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสเหมือนแบบของพระพุทธเจ้าวิปัสสี 1834
162-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตั้งต้นด้วย อารัมมณเจตน-ปกัปปน-อนุสยะ 1728
163-ปฏิจจสมุปบาท (สมุทยวาร) ที่ตรัสอย่างย่อที่สุด 1790
164-ปฏิจจสมุปบาท (ทั้งสมุทยะและนิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างสั้นที่สุด 1784
165-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่ 1643
166-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่ เพื่อภูตสัตว์ และ สัมภเวสีสัตว์ 1807
167-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อภัททกาลกิริยา (ตายชั่ว) 1858
168-ปฏิจจสมุปบาท แห่งทุพพลภาวะ ของมนุษย์ 1946
169-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง มิคสัญญีสัตถันตรกัปป์ 1891
170-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอารัมมณลาภนานัตตะ 1706
171-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติผิดโดยไตรทวาร 1884
172-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติชอบโดยไตรทวาร 1704
173-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การรบราฆ่าฟันกัน 1829
175-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่อย่างมี “เพื่อนสอง” 1856
176-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการอยู่อย่าง “คนเดียว” 1873
177-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่ด้วยความประมาท 1870
178-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปปัญจสัญญาสังขาสมุทาจรณะ 1880
179-ปฏิจจสมุปบาทแห่งปปัญจสัญญา อันทำความเนิ่นช้า แก่การละอนุสัย 2476
180-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับปปัญจสัญญาสังขาร 1964
181-ปฏิจจสมุปบาท ที่ยิ่งกว่าปฏิจจสมุปบาท 1752
182-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของอวิชชา 1963
183-ปฏิจจสมุปบาท แห่งอาหารของภวตัณหา 1859
184-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของวิชชาและวิมุตติ 1770
185-ปฏิจจสมุปบาทแห่งวิชชาและวิมุตติ 1837
186-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปฏิสรณาการ 1792
187-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สัจจานุโพธ และผลถัดไป 1633
188-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการอยู่ด้วยความประมาทของอริยสาวก 1856
189-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการขาดที่อิงอาศัยสำหรับวิมุตติญาณทัสสนะ 1842
190-ปฏิจจสมุปบาทเพื่อความสมบูรณ์แห่งอรหัตตผล 1702
191-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง บรมสัจจะ 1704
192-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สุวิมุตตจิต 1767
193-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การปรินิพพานเฉพาะตน 1816
194-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับอุปาทานสี่ 1724
195-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ความสิ้นสุดของโลก 2157
196-สัมมาทิฏฐิ คือ ทิฏฐิที่ปราศจากอัตถิตาและนัตถิตา 1945
197-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า“ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อทุกข์” 1991
198-แม้ทุกข์ในลัทธิทั้งหลายอื่น ก็มีผัสสะเป็นจุดตั้งต้น 1835
199-พวกกัมมวาทีทุกพวก กับหลักปฏิจจสมุปบาท 1899
200-เงื่อนงำที่อาจนำไปสู่สัสสตทิฏฐิหรืออุจเฉททิฏฐิ ในอาการหนึ่ง ๆ ของปฏิจจสมุปบาท 1916
201-โลกายตะ ๔ ชนิด ที่ทรงปฏิเสธ 1872
202-ทิฏฐิชั้นหัวหน้า ๑๘ อย่าง ล้วนแต่ปรารภธรรมที่เป็นฐานะ ๖ อย่าง 1920
203-ทิฏฐิ ๒๖ อย่าง ล้วนแต่ปรารภขันธ์ห้า 1870
204-อันตคาหิกทิฏฐิ สิบ ๒,๒๐๐ นัย ล้วนแต่เป็นไปในขันธ์ห้า ล้วนแต่ปิดบังการเห็นปฏิจจสมุปบาท 1764
205-ผัสสะ คือปัจจัยแห่งทิฏฐิ ๖๒ 1660
206-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นเพียงความรู้สึกผิด ๆ ของผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท 1798
207-ผัสสะ (แห่งปฏิจจสมุปบาท) คือที่มาของทิฏฐิ ๖๒ 1805
208-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นผลของการไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท 1794
209-ถ้ารู้ปฏิจจสมุปบาท ก็จะไม่เกิดทิฏฐิอย่างพวกตาบอดคลำช้าง 1684
210-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างประหลาด 1839
211-ธาตุ ๓ อย่าง เป็นที่ตั้งแห่งความเป็นไปได้ของปฏิจจสมุปบาท 1863
212-ปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องความไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา 1865
213-ที่สุดแห่งปฏิจจสมุปบาท คือที่สุดแห่งภพ 1902
214-ธรรมไหลไปสู่ธรรม โดยไม่ต้องมีใครเจตนา 2147
215-แม้พระพุทธองค์ก็ทรงสาธยายปฏิจจสมุปบาท 4617
216-เรื่องปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในเรื่องที่พุทธบริษัทควรทำสังคีติ 2245