001-ที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ และสัญโญชน์ |
9780 |
|
|
002-ที่ตั้งแห่งอุปาทาน และอุปาทาน |
7298 |
|
|
003-ความเพลิน คือ อุปาทาน |
6632 |
|
|
004-นิวรณ์ (เครื่องกั้น) คือ อวิชชา |
4759 |
|
|
005-นิวรณ์ ๕ คือ เครื่องร้อยรัด |
4498 |
|
|
006-สังโยชน์ ๑๐ |
4499 |
|
|
007-เพราะมีสังโยชน์ สัตว์จึงท่องเที่ยวไปแล้วในสังสารวัฏ |
5219 |
|
|
008-สัตว์ผู้มีอวิชชา ได้ท่องเที่ยวไปแล้วตลอดกาลยืดยาวนาน |
4050 |
|
|
009-เรียกว่า “สัตว์” เพราะมี ฉันทะ ราคะ นันทิ ตัณหา ในขันธ์ ๕ |
4163 |
|
|
010-ฉันทะ เป็นมูลเหตุแห่งทุกข์ |
3781 |
|
|
011-ละสังโยชน์ได้ จะได้อมตะ |
3612 |
|
|
012-ละสังโยชน์ได้ จะพ้นจากอบาย ทุคติ วินิบาต นรก |
3569 |
|
|
013-ก้าวข้ามปุถุชนภูมิ เมื่อละสังโยชน์ข้อแรกได้ |
3714 |
|
|
014-เหตุเกิดแห่งสักกายทิฏฐิ |
3806 |
|
|
015-ปฏิปทาอันให้ถึงความดับไม่เหลือแห่งสักกายะ |
3792 |
|
|
016-รอบรู้ซึ่งสักกายะ |
3030 |
|
|
017-อานาปานสติสมาธิ เป็นเหตุให้ละสัญโญชน์ได้ |
3241 |
|
|
018-เจริญอานาปานสติ ชั่วกาลลัดนิ้วมือชื่อว่าไม่เหินห่างจากฌาน |
3073 |
|
|
019-อานิสงส์ของการเจริญกายคตาสติ |
3159 |
|
|
020-ละนันทิ |
3151 |
|
|
021-ความเป็นอริยบุคคล กับการละสัญโญชน์ (บุคคล ๔ จำพวก) |
2973 |
|
|
022-ความเป็นอริยบุคคล กับการละกามโยคะและภวโยคะ (บุคคล ๓ จำพวก) |
3015 |
|
|
023-อริยบุคคลละสัญโญชน์ได้ไม่เท่ากัน |
2800 |
|
|
024-สัญโญชน์ ๘ |
3021 |
|
|
025-สัญโญชน์ ๗ (นัยที่ ๑) |
2514 |
|
|
026-สัญโญชน์ ๗ (นัยที่ ๒) |
2641 |
|
|
027-ตัณหาสังโยชน์ |
2519 |
|
|
028-กามสัญโญชน์ |
2472 |
|
|
029-ความติดใจ ก็เป็นสัญโญชน์ |
2439 |
|
|
030-การผูกติดด้วยความเพลิน |
2328 |
|
|
031-โยคะ ๔ |
2240 |
|
|
032-สัญโญคะ วิสัญโญคะ |
2330 |
|
|
033-ความพัวพันด้วยสัญโญชน์และความยึดมั่น |
2134 |
|
|
034-ความพัวพันและความหมกมุ่นด้วยสัญโญชน์และความยึดมั่น |
2141 |
|
|
035-ผู้มีสัญโญชน์ในภายใน และในภายนอก |
2080 |
|
|
036-อนุสัย ๗ |
2076 |
|
|
037-อนุสัย ๕ |
2026 |
|
|
038-อนุสัย ๓ (ราคะ ปฏิฆะ อวิชชา) |
2110 |
|
|
039-อนุสัย ๓ (มานะ ภวราคะ อวิชชา) |
2130 |
|
|
040-อหังการ มมังการ มานานุสัย |
2105 |
|
|
041-สฬายตนวิภังค์ (การจำแนกอายตนะ โดยละเอียด) |
2169 |
|
|
042-เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสังโยชน์ |
1988 |
|
|
043-เจริญสติปัฏฐาน ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสังโยชน์ |
1888 |
|
|
044-ผลของการเจริญสติปัฏฐาน ๔ |
1896 |
|
|
045-ปฏิปทาให้ถึงการเจริญสติปัฏฐาน |
1908 |
|
|
046-ถ้าเจริญสติปัฏฐาน ๔ จะเป็นผู้น้อมไปสู่นิพพาน โน้มไปสู่นิพพาน โอนไปสู่นิพพาน |
2031 |
|
|
047-เจริญสัมมัปปธาน ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1937 |
|
|
048-เจริญสัมมัปปธาน ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1936 |
|
|
049-เจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1895 |
|
|
050-เจริญอิทธิบาท ๔ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1888 |
|
|
051-ผลของการเจริญอิทธิบาท ๔ |
1903 |
|
|
052-เจริญอินทรีย์ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1824 |
|
|
053-เจริญอินทรีย์ ๕ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1684 |
|
|
054-ผลของการเจริญอินทรีย์ ๕ |
1815 |
|
|
055-เจริญพละ ๕ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1822 |
|
|
056-เจริญพละ ๕ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1739 |
|
|
057-อินทรีย์ ๕ กับ พละ ๕ |
1750 |
|
|
058-เจริญโพชฌงค์ ๗ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1756 |
|
|
059-เจริญโพชฌงค์ ๗ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1832 |
|
|
060-เจริญโพชฌงค์ ๗ ย่อมเป็นไปเพื่อละธรรมเป็นที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ |
1773 |
|
|
061-ผลของการเจริญโพชฌงค์ ๗ (นัยที่ ๑) เหตุจากการเจริญอานาปานสติ |
1765 |
|
|
062-ผลของการเจริญโพชฌงค์ ๗ (นัยที่ ๒) เหตุจากการได้ฟังธรรม แล้วระลึกถึง ตรึกถึงธรรมนั้น |
1571 |
|
|
063-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ โอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1552 |
|
|
064-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อุทธัมภาคิยสัญโญชน์ |
1514 |
|
|
065-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ ละสัญโญชน์ได้ไม่ยาก |
1507 |
|
|
066-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อนุสัย ๗ |
1565 |
|
|
067-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ โยคะ ๔ |
1556 |
|
|
068-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อาสวะ ๓ |
1529 |
|
|
069-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ ตัณหา ๓ |
1756 |
|
|
070-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ อุปาทานขันธ์ ๕ |
1513 |
|
|
071-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ ภพ ๓ |
1573 |
|
|
072-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ การแสวงหา ๓ |
1550 |
|
|
073-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ กามคุณ ๕ |
1467 |
|
|
074-เจริญอริยมรรคอันประกอบด้วยองค์ ๘ เพื่อละ นิวรณ์ ๕ |
1495 |
|
|
075-ยาถ่ายอันเป็นอริยะ |
1517 |
|
|
076-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่ ๑) |
1459 |
|
|
077-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ (นัยที่ ๑) |
1574 |
|
|
078-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ (นัยที่ ๒) |
1477 |
|
|
079-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ (นัยที่ ๒) |
1507 |
|
|
080-ผลของการเห็นอัสสาทะ และนิพพิทาในธรรมทั้งหลายอันเป็นที่ตั้งแห่งสัญโญชน์ |
1493 |
|
|
081-สิ่งที่ควรพิจารณาเนืองๆ เพื่อละสัญโญชน์ |
1578 |
|
|
082-ปฏิปทาเพื่อละโอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1556 |
|
|
083-การน้อมใจเพื่อตัดโอรัมภาคิยสัญโญชน์ |
1452 |
|
|
084-สิ่งใดไม่เที่ยง สิ่งนั้นเป็นทุกข์ สิ่งใดเป็นทุกข์ สิ่งนั้นเป็นอนัตตา |
1519 |
|
|
085-สิ่งใดเป็นอนัตตา สิ่งนั้นจึงเป็นไปเพื่ออาพาธ |
1515 |
|
|
086-ขันธ์ ๕ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา |
1601 |
|
|
087-สิ่งใดไม่ใช่ของเธอ เธอจงละมันเสีย |
1561 |
|
|
088-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๑) |
1435 |
|
|
089-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๒) |
1564 |
|
|
090-ผลของการมีมิตรดี (นัยที่ ๓) |
1395 |
|
|
091-ผู้มีความเพียรเป็นเครื่องตื่น |
1611 |
|
|
092-ผู้มีความหลีกเร้นเป็นที่มายินดี |
1477 |
|
|
093-อานิสงส์ ของการเจริญสัญญาแบบต่างๆ |
1795 |
|
|
094-ความพรากจากโยคะ ๔ |
1254 |
|
|
095-อานิสงส์การฟังธรรม และการใคร่ครวญเนื้อความแห่งธรรม โดยกาลอันควร |
1428 |
|
|
096-ประโยชน์ของการฟังกุศลธรรม |
1455 |
|
|
097-ผลของการพิจารณาเห็นสังขาร โดยความไม่เที่ยง |
1311 |
|
|
098-ผลของการพิจารณาเห็นสังขาร โดยความเป็นทุกข์ |
1874 |
|
|
099-ผลของการพิจารณาเห็นธรรม โดยความเป็นอนัตตา |
1317 |
|
|
100-ผลของการพิจารณาเห็นนิพพาน โดยความเป็นสุข |
1327 |
|
|
101-ผลของการเจริญอนิจจสัญญา |
1405 |
|
|
102-การเห็นเพื่อละสัญโญชน์ |
1338 |
|
|
103-การเห็นเพื่อเพิกถอนสัญโญชน์ |
1539 |
|
|
104-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่ ๑) |
1472 |
|
|
105-ธรรมโดยย่อ เพื่อการหลุดพ้น (นัยที่ ๒) |
1272 |
|
|
106-ข้อปฏิบัติเพื่อบรรลุมรรคผล ของคนเจ็บไข้ |
1209 |
|
|
107-เจริญกายคตาสติ เป็นไปเพื่อปัญญา |
1416 |
|
|
108-ละอนุสัย ๓ ได้ เพราะละเวทนาได้ |
1251 |
|
|
109-ละอนุสัย ๓ ได้เพราะละเวทนาได้ |
1319 |
|
|
110-การละเวทนา ๓ |
2027 |
|
|