วัดนาป่าพง

ปฏิจจสมุปบาท จากพระโอษฐ์ อ่านโดย ภิกขุเอเอ อธิจิตฺโต

การฟัง 634080 ครั้ง

รายการ	จำนวนคนฟัง	ฟัง	ดาวน์โหลด
001-การทรงพิจารณาปฏิจจสมุปบาท หลังการตรัสรู้	22180
002-สิ่งที่เรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท	13143
003-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือเห็นพระพุทธองค์	10709
004-ปฏิจจสมุปบาท คืออริยญายธรรม	9935
005-คนเราจิตยุ่ง เพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	9229
006-ปฏิจจสมุปบาท เป็นชื่อแห่งทางสายกลาง	9138
007-ทรงแนะนำอย่างยิ่ง ให้ศึกษาเรื่องปฏิจจสมุปบาท	9568
008-คนเราไม่ปรินิพพานในทิฏฐธรรม เพราะไม่สามารถตัดกระแสแห่งปฏิจจสมุปบาท	9983
009-ความหมายของปฏิจจสมุปบาท แต่ละอาการ	9408
010-ปฏิจจสมุปบาทแต่ละอาการ	8166
011-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างวิธีถามตอบ	7744
012-ปัจจยาการแม้เพียงอาการเดียว ก็ยังตรัสเรียกว่า ปฏิจจสมุปบาท	7448
013-แม้แสดงเพียงผัสสะให้เกิดเวทนา ก็ยังเรียกว่าปฏิจจสมุปบาท	6376
014-ทรงเปรียบปฏิจจสมุปบาทด้วยการขึ้นลง ของน้ำทะเล	6389
015-การเห็นปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าการเห็นธรรม	5705
016-ปฏิจจสมุปบาทคือกฎแห่งธรรมฐิติ- ธรรมนิยาม	6478
017-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกและดูลึก	5231
018-ปฏิจจสมุปบาท เป็นเรื่องลึกซึ้ง เท่ากับเรื่องนิพพาน	6312
019-นรกเพราะไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทร้อนยิ่งกว่านรกไหนหมด	5331
020-ผู้แสดงธรรมโดยหลักปฏิจจสมุปบาทเท่านั้น จึงชื่อว่า เป็นธรรมกถึก	4975
021-ปฏิจจสมุปบาท ทำให้อยู่เหนือความมี และความไม่มีของสิ่งทั้งปวง	5100
022-ไม่มีผู้นั้น หรือผู้อื่น ในปฏิจจสมุปบาท	4969
023-กายนี้ไม่ใช่ของใคร เป็นเพียงกระแสปฏิจจสมุปบาท	5264
024-ปฏิจจสมุปบาทเป็นธรรมที่ทรงแสดง เพื่อไม่ให้รู้สึกว่ามีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา	5044
025-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า “ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อสุขและทุกข์”	4749
026-การรู้ปฏิจจสมุปบาท เป็นหลักการพยากรณ์อรหัตตผล	4545
027-เรื่องปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องอริยสัจ	5205
028-ปฏิจจสมุปบาททุกอาการมีลักษณะแห่งความเป็นอริยสัจสี่	4464
029-ปฏิจจสมุปบาท ซึ่งแสดงการก่อขึ้นแห่งทุกข์	4092
030-ปฏิจจสมุปบาทซึ่งแสดงการดับลงแห่งทุกข์	4069
031-อริยสัจในรูปแห่งปฏิจจสมุปบาทมีในขณะแห่งเวทนา	3979
032-อาการที่ยุ่งยากที่สุดของปฏิจจสมุปบาทคืออาการของตัณหา	4050
033-ความเหนียวแน่นของสัสสตทิฏฐิ ปิดบังการเห็นอริยสัจสี่	3917
034-นัตถิกทิฏฐิปิดบังการเห็นอริยสัจสี่	3672
035-ปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในบรรดาเรื่องที่ใครคัดค้านไม่ได้	3894
036-ปฏิจจสมุปบาทมีเมื่อมีการกระทบทางอายตนะ	3745
037-ปฏิจจสมุปบาทดับได้กลางสาย	3553
038-นันทิเกิดเมื่อใด ก็มีปฏิจจสมุปบาทเมื่อนั้น	3576
039-นันทิดับเมื่อใด ปฏิจจสมุปบาทดับเมื่อนั้น	3422
040-ในภาษาปฏิจจสมุปบาท กรรมให้ผล ในอัตตภาพที่กระทำกรรม	3445
041-เห็นปฏิจจสมุปบาท คือฉลาดในเรื่องกรรม	3404
042-นามรูปหยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ	3440
043-นามรูปไม่หยั่งลง เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ	3267
044-ปฏิจจสมุปบาท ที่ตรัสระคนกับปัญจุปาทานขันธ์	3617
045-ปฏิจจสมุปบาทจะมีได้แก่ทารก เฉพาะที่โตขึ้นถึงขนาดรู้สึกยึดถือในเวทนา	3416
046-ปัจจยาการแห่งเวทนา โดยละเอียด	3327
047-อายตนะ คือ จุดตั้งต้นของปฏิจจสมุปบาท	3291
048-การเกิดขึ้นแห่งไตรทวารขึ้นอยู่กับการเกิดขึ้นแห่งอวิชชาของปฏิจจสมุปบาท	3197
049-อวิชชาสัมผัส คือต้นเหตุอันแท้จริงของปฏิจจสมุปบาท	3478
050-นามรูปก้าวลง เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3379
051-ตัณหาเกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3182
052-ภพใหม่เกิดขึ้น เมื่ออนุสัยก่อขึ้น	3051
053-การหยั่งลงแห่งวิญญาณเกิดมีขึ้น เมื่อเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอัสสาทะ	3082
054-การหยั่งลงแห่งวิญญาณไม่มี เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรมโดยความเป็นอาทีนวะ	3014
055-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่เกิดขึ้นในใจคน ทุกคราวไป	2907
056-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งกระแสปฏิจจสมุปบาท ที่ดับลงในใจคน ทุกคราวไป	2943
057-ทรงแสดงอัตตวาทุปาทานในลักษณะแห่งปฏิจจสมุปบาท	3047
058-เวทนาในปฏิจจสมุปบาท ให้เกิดอนุสัยสาม	2867
059-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการเกิดสังขาร ๔ ประเภท	2678
060-การดับตัณหาเสียได้ก่อนแต่จะเกิดอุปาทาน	2879
061-การสิ้นกรรม ตามแบบของปฏิจจสมุปบาท	2766
062-อายตนะยังไม่ทำหน้าที่ ปัญจุปาทานขันธ์ ก็ยังไม่เกิด	2990
063-ปัญจุปาทานขันธ์เพิ่งจะมี เมื่อเกิดเวทนาในปฏิจจสมุปบาท	2530
064-การเกิดแห่งโลก คือการเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท	2506
065-ทุกข์เกิดเพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ	2475
066-ทุกข์เกิด เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอัสสาทะ	2471
067-แดนเกิดดับแห่งทุกข์ โรค ชรา มรณะ	2850
068-การดับแห่งโลก คือการดับแห่งปฏิจจสมุปบาท	2652
069-ปฏิจจสมุปบาท (นิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างเข้าใจง่ายที่สุด	2530
070-ทุกข์ดับ เพราะเห็นอุปาทานิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ	2451
071-ทุกข์ดับ เพราะเห็นสัญโญชนิยธรรม โดยความเป็นอาทีนวะ	2287
072-ตรัสว่า เรื่องปฏิจจสมุปบาท เป็นเบื้องต้น แห่งพรหมจรรย์	2312
073-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องเที่ยวแสวงหาครู	2261
074-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องทำการศึกษา	2232
075-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญโยคะ	2292
076-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบฉันทะ	2277
077-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอุสโสฬหี	2361
078-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญอัปปฏิวานี	2349
079-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบความเพียรแผดเผากิเลส	2294
080-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบวิริยะ	2327
081-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องประกอบการกระทำอันติดต่อ	2122
082-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสติ	2280
083-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องอบรมสัมปชัญญะ	2288
084-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท ยังมีหน้าที่ ต้องบำเพ็ญความไม่ประมาท	2057
085-ทรงมุ่งหมายให้ปฏิจจสมุปบาทเป็นเรื่องการปฏิบัติ	2136
086-การหลีกเร้นทำให้ง่ายแก่การรู้ปฏิจจสมุปบาท	2174
087-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก็คือการเดินตามอริยอัฏฐังคิกมรรค	2061
088-ปฏิบัติเพื่อการดับปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าปฏิบัติธรรมสมควรแก่ธรรม	2047
089-การดับทุกข์มีได้ด้วยการคบสัปปบุรุษ	2024
090-ผัสสะ คือนิทานสัมภวะส่วนมากของนิพเพธิกธรรม	2163
091-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการกำจัดอุปสรรคขณะเจริญสติปัฏฐาน	2172
092-ปฏิจจสมุปบาท เพื่อสามัญญผลในปัจจุบัน	2101
094-ปฏิจจสมุปบาท เป็นสิ่งที่ต้องเห็นด้วยยถาภูตสัมมัปปัญญา	2468
095-แม้การทำความเพียรในที่สงัด ก็ยังต้องปรารภขันธ์ห้า ตามวิธีการของปฏิจจสมุปบาท	2067
096-แม้สุขทุกข์ในภายใน ก็เกิดขึ้นเพราะปรารภขันธ์ห้า	2133
097-ต้นเงื่อนของปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นธรรมทั้งปวงว่าไม่ควรยึดมั่น	2199
098-ต้นเงื่อน แห่งปฏิจจสมุปบาท ละได้ด้วยการเห็นอนิจจัง	2310
099-อาการแห่งอนิจจัง โดยละเอียด	2178
100-เคล็ดลับในการปิดกั้นทางเกิดแห่งปฏิจจสมุปบาท	2301
101-การพิจารณาปัจจัยในภายใน คือการพิจารณาปฏิจจสมุปบาท	2125
102-ธรรมปฏิบัติในรูปของปฏิจจสมุปบาท แห่งการละองค์สามตามลำดับ	2235
103-วิธีปฏิบัติต่ออาหารสี่ในลักษณะที่เป็นปฏิจจสมุปบาท	2203
104-การพิจารณาสภาวธรรม ตามวิธีปฏิจจสมุปบาทกระทั่งวาระสุดท้าย	2118
105-อนุสัยไม่อาจจะเกิด เมื่อรู้เท่าทันเวทนา ในปฏิจจสมุปบาท	2047
106-ปฏิจจสมุปบาทสลายตัว เมื่อรู้แจ้งธรรมห้า อันเป็นที่ตั้งแห่งอุปาทาน	2087
107-ญาณวัตถุ ๔๔ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน	2003
108-ญาณวัตถุ ๗๗ ในปฏิจจสมุปบาท เพื่อความเป็นโสดาบัน	1933
109-การรู้ปฏิจจสมุปบาท ไม่เกี่ยวกับการบรรลุอภิญญาเลยก็ได้	1945
110-ปฏิจจสมุปบาทรอบสุดท้ายของคนเรา	2034
111-จิตสัตว์ยุ่งเป็นปม เพราะไม่เห็นแจ้งปฏิจจสมุปบาท	2237
112-ผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจสี่ ไม่สามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม	2025
113-สำหรับผู้ที่ไม่สามารถเข้าใจปฏิจจสมุปบาท ยึดถือกายเป็นตัวตน	1874
114-ทิฏฐิและการหยั่งลงแห่งทิฏฐิ เนื่องมาจากการยึดซึ่งขันธ์ทั้งห้า	2407
115-ไม่ควบคุมรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาทจึงเกิดทุกข์	1870
116-คนพาลกับบัณฑิตต่างกันโดยหลักปฏิจจสมุปบาท	2113
117-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ปฏิจจสมุปบาทโดยนัยสี่	2013
118-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชรามรณะโดยนัยสี่	1758
119-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ชาติโดยนัยสี่	1884
120-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ภพโดยนัยสี่	2068
121-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้อุปาทานโดยนัยสี่	1866
122-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ตัณหาโดยนัยสี่	1972
123-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้เวทนาโดยนัยสี่	1994
124-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ผัสสะโดยนัยสี่	2079
125-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สฬายตนะโดยนัยสี่	1914
126-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้นามรูปโดยนัยสี่	1939
127-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้ วิญญาณโดยนัยสี่	1988
128-เป็นสมณะหรือไม่เป็นสมณะ ขึ้นอยู่กับการรู้หรือไม่รู้สังขารโดยนัยสี่	1871
129-การคุ้มครองผัสสายตนะ ๖	1928
130-ปฏิจจสมุปบาทอาการหนึ่ง (นันทิให้เกิดทุกข์) ถ้าเห็นแล้วทำให้หยุดความมั่นหมาย	2168
131-พอรู้ปฏิจจสมุปบาท ก็หายตาบอดอย่างกระทันหัน	1819
132-เพราะรู้ปฏิจจสมุปบาท จึงหมดความสงสัยเรื่องตัวตนทั้ง ๓ กาล	1754
133-การรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท ทำให้หมดปัญหาเกี่ยวกับขันธ์ในอดีตและอนาคต	1829
134-ผลอานิสงส์ พิเศษ ๘ ประการ ของการเห็นปฏิจจสมุปบาท	1994
135-ผู้รู้ปฏิจจสมุปบาท โดยอาการแห่งอริยสัจทั้งสี่ ย่อมสามารถก้าวล่วงปฏิจจสมุปปันนธรรม	1948
136-อานิสงส์ ของการถึงพร้อมด้วยทัสสนทิฏฐิ	2183
137-ผู้เสร็จกิจในปฏิจจสมุปบาท ชื่อว่าผู้บรรลุนิพพาน ในปัจจุบัน	2027
138-อานิสงส์สูงสุด ของการพิจารณาปฏิจจสมุปบาทอย่างถูกวิธี	2035
139-อุปะปริกขีในปฏิจจสมุปบาท เป็นอุดมบุรุษ	1924
140-ภัยทั้งหลายใดๆก็ตาม ย่อมไม่เกิดจากบัณฑิต	1799
141-ทรงเดินตามรอย แห่งพระพุทธเจ้าองค์ก่อนๆ	2158
142-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ก่อนการตรัสรู้	1861
143-การคิดค้นปฏิจจสมุปบาท ของพระพุทธเจ้าในอดีต ๖ พระองค์	1794
144-ทรงบันลือสีหนาท เพราะทรงรู้ปัจจัยแห่งความเกิดและความดับ	1842
145-ทรงพยากรณ์แต่อริยญายธรรมเท่านั้น	1724
146-ทรงชักชวนวิงวอนเหลือประมาณ ในความเพียรเพื่อกิจเกี่ยวกับปฏิจจสมุปบาท	1780
147-ทรงแสดงธรรมเนื่องด้วยปฏิจจสมุปบาท มีความงามเบื้องต้น - ท่ามกลาง - เบื้องปลาย	1880
148-ศาสดาและสาวก ย่อมมีการกล่าวตรงกันในเรื่องปฏิจจสมุปบาท	1953
149-ทรงกำชับสาวกให้เล่าเรียนปฏิจจสมุปบาท	1726
150-ไม่รู้เรื่องรากฐานแห่งปฏิจจสมุปบาท ก็ยังไม่ใช่สาวกในศาสนานี้	1908
151-อริยสาวก ย่อมรู้ปฏิจจสมุปบาท โดยไม่ต้องเชื่อผู้อื่น	1759
152-อริยญายธรรมคือการรู้เรื่องปฏิจจสมุปบาท	1756
153-การสนทนาของพระมหาสาวก (เรื่องปฏิจจสมุปบาท)	1790
154-เวทนาของปุถุชน ต่างจากของอริยสาวก	1834
155-อริยสาวกรู้ความเกิดและความดับของโลกอย่างไม่มีที่สงสัย	2081
156-พระโสดาบัน คือผู้เห็นชัดปฏิจจสมุปบาท โดยวิธีแห่งอริยสัจสี่	1848
157-โสตาปัตติยังคะขึ้นอยู่กับการรู้ปฏิจจสมุปบาทของอริยสาวก	1708
158-สามัญญผลในพุทธศาสนา เทียบกันไม่ได้ กับในลัทธิอื่น	1786
159-ปฏิจจสมุปบาท ที่ซ้อนอยู่ในปฏิจจสมุปบาท	1788
160-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสโดยพระพุทธเจ้าวิปัสสี	2045
161-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตรัสเหมือนแบบของพระพุทธเจ้าวิปัสสี	1834
162-ปฏิจจสมุปบาทแบบที่ตั้งต้นด้วย อารัมมณเจตน-ปกัปปน-อนุสยะ	1729
163-ปฏิจจสมุปบาท (สมุทยวาร) ที่ตรัสอย่างย่อที่สุด	1793
164-ปฏิจจสมุปบาท (ทั้งสมุทยะและนิโรธวาร) ที่ตรัสอย่างสั้นที่สุด	1787
165-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่	1643
166-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอาหารสี่ เพื่อภูตสัตว์ และ สัมภเวสีสัตว์	1811
167-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อภัททกาลกิริยา (ตายชั่ว)	1859
168-ปฏิจจสมุปบาท แห่งทุพพลภาวะ ของมนุษย์	1949
169-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง มิคสัญญีสัตถันตรกัปป์	1893
170-ปฏิจจสมุปบาทแห่งอารัมมณลาภนานัตตะ	1707
171-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติผิดโดยไตรทวาร	1885
172-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการปฏิบัติชอบโดยไตรทวาร	1704
173-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การรบราฆ่าฟันกัน	1831
175-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่อย่างมี “เพื่อนสอง”	1857
176-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการอยู่อย่าง “คนเดียว”	1874
177-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การอยู่ด้วยความประมาท	1870
178-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปปัญจสัญญาสังขาสมุทาจรณะ	1880
179-ปฏิจจสมุปบาทแห่งปปัญจสัญญา อันทำความเนิ่นช้า แก่การละอนุสัย	2478
180-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับปปัญจสัญญาสังขาร	1967
181-ปฏิจจสมุปบาท ที่ยิ่งกว่าปฏิจจสมุปบาท	1755
182-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของอวิชชา	1965
183-ปฏิจจสมุปบาท แห่งอาหารของภวตัณหา	1859
184-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง อาหารของวิชชาและวิมุตติ	1771
185-ปฏิจจสมุปบาทแห่งวิชชาและวิมุตติ	1841
186-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ปฏิสรณาการ	1795
187-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สัจจานุโพธ และผลถัดไป	1636
188-ปฏิจจสมุปบาทแห่งการอยู่ด้วยความประมาทของอริยสาวก	1857
189-ปฏิจจสมุปบาท แห่งการขาดที่อิงอาศัยสำหรับวิมุตติญาณทัสสนะ	1843
190-ปฏิจจสมุปบาทเพื่อความสมบูรณ์แห่งอรหัตตผล	1705
191-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง บรมสัจจะ	1708
192-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง สุวิมุตตจิต	1768
193-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การปรินิพพานเฉพาะตน	1819
194-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง การดับอุปาทานสี่	1726
195-ปฏิจจสมุปบาท แห่ง ความสิ้นสุดของโลก	2163
196-สัมมาทิฏฐิ คือ ทิฏฐิที่ปราศจากอัตถิตาและนัตถิตา	1946
197-ปฏิจจสมุปบาท มีหลักว่า“ไม่มีตนเอง ไม่มีผู้อื่น ที่ก่อทุกข์”	1995
198-แม้ทุกข์ในลัทธิทั้งหลายอื่น ก็มีผัสสะเป็นจุดตั้งต้น	1836
199-พวกกัมมวาทีทุกพวก กับหลักปฏิจจสมุปบาท	1900
200-เงื่อนงำที่อาจนำไปสู่สัสสตทิฏฐิหรืออุจเฉททิฏฐิ ในอาการหนึ่ง ๆ ของปฏิจจสมุปบาท	1920
201-โลกายตะ ๔ ชนิด ที่ทรงปฏิเสธ	1874
202-ทิฏฐิชั้นหัวหน้า ๑๘ อย่าง ล้วนแต่ปรารภธรรมที่เป็นฐานะ ๖ อย่าง	1922
203-ทิฏฐิ ๒๖ อย่าง ล้วนแต่ปรารภขันธ์ห้า	1871
204-อันตคาหิกทิฏฐิ สิบ ๒,๒๐๐ นัย ล้วนแต่เป็นไปในขันธ์ห้า ล้วนแต่ปิดบังการเห็นปฏิจจสมุปบาท	1765
205-ผัสสะ คือปัจจัยแห่งทิฏฐิ ๖๒	1664
206-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นเพียงความรู้สึกผิด ๆ ของผู้ไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	1800
207-ผัสสะ (แห่งปฏิจจสมุปบาท) คือที่มาของทิฏฐิ ๖๒	1806
208-ทิฏฐิ ๖๒ เป็นผลของการไม่รู้ปฏิจจสมุปบาท	1798
209-ถ้ารู้ปฏิจจสมุปบาท ก็จะไม่เกิดทิฏฐิอย่างพวกตาบอดคลำช้าง	1686
210-ทรงขยายความปฏิจจสมุปบาท อย่างประหลาด	1845
211-ธาตุ ๓ อย่าง เป็นที่ตั้งแห่งความเป็นไปได้ของปฏิจจสมุปบาท	1869
212-ปฏิจจสมุปบาท คือเรื่องความไม่มีสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา	1868
213-ที่สุดแห่งปฏิจจสมุปบาท คือที่สุดแห่งภพ	1905
214-ธรรมไหลไปสู่ธรรม โดยไม่ต้องมีใครเจตนา	2152
215-แม้พระพุทธองค์ก็ทรงสาธยายปฏิจจสมุปบาท	4633
216-เรื่องปฏิจจสมุปบาทรวมอยู่ในเรื่องที่พุทธบริษัทควรทำสังคีติ	2270